Λίγες ημέρες πριν αφήσει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ο κ. Π. Μπεγλίτης και συγκεκριμένα στις 31 Οκτωβρίου 2011 υπέγραψε απόφαση συγκρότησης Επιτροπής Διαπραγματεύσεων, για την κατάρτιση κοινά αποδεκτού Σχεδίου Διακρατικής Συμφωνίας με αντικείμενο την προμήθεια συνόλων καθοδήγησης και ανεμοπορίας βομβών τύπου SPICE-1000 και SPICE-2000, από το Ισραήλ.
Η προμήθεια εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ στις 15 Σεπτεμβρίου 2011, μετά την επίσημη επίσκεψη του τότε Υπουργού Εθνικής Άμυνας στο Ισραήλ μεταξύ 4 και 7 του μηνός. Τα Ευφυή, Ακριβούς Πρόσκρουσης και Αποτελεσματικά για το Κόστος τους (Smart, Precise Impact and Cost-Effective: SPICE) σύνολα της Rafael μετατρέπουν βόμβες γενικής χρήσης ή διατρητικές πολεμικές κεφαλές, κατηγορίας βάρους 1.000lb και 2.000lb, σε όπλα προσβολής ακριβείας και άφεσης από απόσταση, εκτός του φακέλου εμπλοκής της εχθρικής αεράμυνας. Μία προμήθεια η οποία έχει δρομολογηθεί από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και δεν μπορούμε να πούμε με τα βεβαιότητας ότι αποτελεί προτεραιότητα για την Πολεμική Αεροπορία την παρούσα περίοδο, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα διαθεσιμότητας σε κύρια Οπλικά της Συστήματα και Αεροσκάφη.
Η ανωτέρω εξέλιξη καθώς και οι συνεκπαιδεύσεις των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών αφορούν τον αμυντικό τομέα της Ελληνοισραηλινής συνεργασίας όπως έχει διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα και προβάλλεται αναλυτικά από όλα τα μέσα ενημέρωσης. Βέβαια η συνεργασία αυτή δεν προέκυψε τώρα, αλλά τα τελευταία γεγονότα (ιδιαίτερα με την συμπεριφορά της Τουρκίας σε σχέση και με την ενεργειακή πολιτική της Κύπρου) έχουν αλλάξει τα χαρακτηριστικά της . Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι πολλοί οι τομείς στους οποίους μπορούμε να συνεργαστούμε προς όφελος και των δύο χωρών. Από το στρατηγικό, διπλωματικό, αμυντικό επίπεδο μέχρι την ανταλλαγή τεχνολογίας, τον τουρισμό και τα πολιτιστικά. Και όπως πολύ σωστά επισημαίνουν πολλοί αναλυτές χωρίς να είναι ανταγωνιστική με αυτή που έχουμε με τις αραβικές χώρες ή ακόμα και με την Τουρκία. Μία συνεργασία που έχει περάσει από πολλά κύματα λόγω της στενής σχέσης που είχε αναπτύξει το Ισραήλ με την Τουρκία από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, ιδιαίτερα στον αμυντικό τομέα. Συνεργασία που τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να κλωνίζεται με σειρά ενεργειών της Τουρκίας κατά των εθνικών συμφερόντων και στόχων του Ισραήλ με αποκορύφωμα τις πρόσφατες εκτοξεύσης απειλών για ανάληψη πολεμικών ενεργειών και από τις δύο χώρες. Απειλές που δεν έγιναν πραγματικότητα (τουλάχιστον μέχρι τώρα) λόγω της δραστικής παρέμβασης κυρίως των Η.Π.Α.
Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στα θέματα του αμυντικού τομέα, που ευρέως καλύφθηκαν από τον ημερήσιο τύπο (προμήθειες, ανταλλαγή τεχνογνωσίας, εξοπλιστικά) θα πρέπει να τονίσουμε ότι για να είναι εποικοδομητική και να έχει διάρκεια μια συνεργασία θα πρέπει να είναι προς όφελος και των δύο χωρών και όχι μονομερής (υπέρ του πωλητού). Βεβαίως η ευθύνη επιμοιράζεται στους ειδήμονες και υπεύθυνους και των δύο πλευρών. Να προσδιορίσουν ακριβώς τι χρειαζόμαστε πραγματικά για τις επιχειρησιακές μας ανάγκες (και όχι τι προωθείται για πώληση) και να εξασφαλίσουμε ότι το προιόν ανταποκρίνεται στις πραγματικές μας (και όχι μόνο πολιτικές ή άλλες) ανάγκες και εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν την ανταποδοτικότητα σε μία συνεργασία.
Για να γίνω ποιο σαφής και επειδή οι αρνητικές εμπειρίες πρέπει να μας διδάσκουν (τα παθήματα να γίνονται μαθήματα) θα αναφερθώ σε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα προς αποφυγή από το παρελθόν, που όπως είναι φυσικό επόμενο αναφέρονται στην «σκο-τεινή» εποχή 1996-2000. Τότε η Πολεμική Αεροπορία αγόρασε «μαιμού» εξομοιωτή για αφη F-16 από την Ισραηλινή εταιρία BVR αφου «ξήλωσε» το υφιστάμενο αυθεντικό με αποτέλεσμα επί σειρά ετών να μείνουμε χωρίς εξομοιωτή και να στέλνουμε τους ιπταμένους μας σε άλλες χώρες να εκπαιδευτούν.
(ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΑΦΩΝ F-16 ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΓΙΝΑΝ, ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 1999 -2004, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΙΠΤΑΜΕΝΩΝ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΑΙΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΕΞΟΜΟΙΩΤΗ (ΑΦΟΥ ΕΙΧΑΝ ΞΗΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΞΟΜΟΙΩΤΗ).
Συγκεκριμένα αφού κατακυρώθηκε ο διαγωνισμός στη μειοδότρια εταιρεία για αναβάθμιση του υφιστάμενου αυθεντικού εξομοιωτή και μετά την υπογραφή σχετικής σύμβασης, η εταιρεία εδήλωσε ότι δεν δύναται και δεν μας συμφέρει να το αναβαθμίσει. Τότε με ένα απλό ενημερωτικό προς την ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας οι δικοί μας «αρμόδιοι», οι ίδιοι που επέλεξαν την εταιρεία αυτή παρά το ότι εγνώριζαν ότι δεν έχει την τεχνογνωσία (τα απαραίτητα λογισμικά για την κατασκευή του) και χρησιμοποιείται απομίμηση εξοπλισμού, αφού ούτε η Ισραηλινή αεροπορία δεν την επέλεξε ποτέ μέχρι τώρα για να προμηθευτεί εξομοιωτή αφους F-16, προχώρησαν εκ των υστέρων (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑ-ΚΥΡΩΣΗ) σε τροποποίηση του αντικειμένου της προμήθειας και του διαγωνισμού με τα προναφερόμενα δυσμενή αποτελέσματα (υπάρχει Εισαγγελέας στην Ελλάδα;;;).
Έτσι κατακρεούργησαν ένα διεθνή διαγωνισμό, δυσφημώντας τη χώρα μας (δεν ήταν άλλωστε η μοναδική φορά) αποδεικνύοντας περίτρανα σε μεγάλες χώρες και σοβαρές εταιρείες ότι είμαστε άντρο διαφθοράς.Ακόμη μέχρι σήμερα και αφού μας έχει κοστίσει πολλαπλάσια λεφτά (αγοράσαμε τα λογισμικά τελικά από την κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin, χωρίς όμως να υπάρχει η δυνατότητα να δουλέψει ποτέ σωστά) εκκρεμεί η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του Κράτους για την καταβολή ποινικών ρήτρων ύψους 1.500.000 Ευρώ, μετά από αίτημα της εταιρείας για διαπραγμάτευση και παρά το γεγονός ότι δεν κηρύχθηκε έκπτωτη από το ΥΠΕΘΑ.
Άλλο παράδειγμα αποτελούν οι δεξαμενές 600 GAL για τα αφη F-16 , αξίας πολλών δισεκατομμυρίων, που αποκτήθηκαν την ίδια εποχή και οι οποίες δεν ήταν πιστοποιημένες από την κατασκευάστρια εταρεία (τροποποιημένες δεξαμενές F-15, που είχαν καλύψει συγκεκριμένες ανάγκες μόνο της Ισρα-ηλινής αεροπορίας) και ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν «πραγματικά» από την Π.Α.
Και πολλά άλλα παραδείγματα, που αφορούν την μεταφορά τεχνογνωσίας, την αμυντική βιομηχανία, την Ελληνικοποίηση προιόντων που έχουμε από τις συνεργασίες μας και με άλλες χώρες , τα οποία για να αποτελέσουν «κακό» παρελθόν θα πρέπει να μας διδάξουν για το μέλλον.
Ειδικός Συνεργάτης