ΠΡΩΤΗ «ΕΞΟΔΟΣ» ΤΟΥ Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΓΙΑ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ - ΜΝΗΜΟΝΙΟ
H εμμονή της Γερμανίας στη δημοσιονομική πειθαρχία και στο μονόπλευρο ρόλο της ΕΚΤ ως μηχανισμού ελέγχου του πληθωρισμού κινδυνεύει, όχι μόνο να διαλύσει την ευρωζώνη, αλλά να οδηγήσει ακόμα και σε γεωπολιτικές αλλαγές στην Ευρώπη με επίκεντρο το ρόλο της Γαλλίας και δευτερευόντως της οικονομικά καταρρέουσας Ιταλίας.
Η πιθανότητα ο Ρήνος να μετατραπεί, για τρίτη φορά σε έναν αιώνα, σε “εσωτερικό -οικονομικό- σύνορο της Ευρώπης” δεν λείπει από τις σκέψεις των αναλυτών. Από τη μια μεριά είναι όσοι θέλουν να μετατραπεί η ΕΚΤ σε μια τράπεζα έσχατης ανάγκης και δανεισμού, στα πρότυπα της αμερικανικής Fed, και όσοι ζητούν μια αλλαγή στρατηγικής με στόχο την ανάπτυξη και την απασχόληση. Από την άλλη πλευρά στέκονται μόνο η Γερμανία και η Φιλανδία, χάνοντας καθ’ οδό τους λίγους αλλά πολύτιμους συμμάχους τους, με την Ολλανδία να βρίσκεται σε ύφεση και την Αυστρία και το Λουξεμβούργο να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις πολυμήχανες τράπεζες τους. Η Γαλλία του Σαρκοζί βρίσκεται στο μεταίχμιο της αλλαγής στρατοπέδου εξαιτίας του κινδύνου οικονομικού στραγγαλισμού της στην αγορά ομολόγων και της γερμανικής άρνησης να επιτρέψει στην ΕΚΤ να “τυπώσει” φρέσκο χρήμα δανείζοντας τις χώρες της ευρωζώνης και τις τράπεζές της.
Πρόκειται για διαφωνία στα όρια της σύγκρουσης, η οποία συμβαίνει υπό την αδυσώπητη πίεση της επερχόμενης ύφεσης και των συνεχώς αναπτυσσόμενων πολύμορφων κινημάτων. Ρώμη και Αθήνα, των οικουμενικών κυβερνήσεων τεχνοκρατών, κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε κοινωνική έκρηξη, ενώ Ιρλανδία και Πορτογαλία ετοιμάζονται για τα επόμενα πακέτα στήριξης και τη λιτότητα που τα συνοδεύει.
