Και αφετηρία όλων αυτών, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Spiegel, ήταν η 6η Σεπτεμβρίου και μια ιστορικής σημασίας, ίσως, παρέμβαση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi. Μετά την συνεδρίαση του 22-μελούς Συμβουλίου της στον 36ο όροφο των κτιρίων της στην Φρανκφούρτη, ο Πρόεδρος της ΕΚΤ, κάμπτοντας τις σχετικές εσωτερικές αντιδράσεις, δηλώνει ότι το κοινό νόμισμα είναι χωρίς επιστροφή και ότι θα σωθεί εν ανάγκη με την αγορά απεριόριστου αριθμού κρατικών ομολόγων.
Αυτή η δήλωση έμελε να αλλάξει την ιστορία της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Παρότι η δήλωση έμεινε στα χαρτιά και έως τώρα δεν χρειάστηκε να εφαρμοστεί, τα επιτόκια δανεισμού για χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία είναι πολύ χαμηλότερα απ’ ό,τι κατά το μέσο της προηγούμενης χρονιάς. Ταυτόχρονα, αμβλύνθηκαν και οι ανισορροπίες στο δοκιμαζόμενο τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης. Επιπλέον, επιστρέφει και η εμπιστοσύνη στους τραπεζικούς καταθέτες της Ισπανίας και της Ελλάδας, οι οποίοι πρωτύτεροι έσπευδαν πανικόβλητοι να μεταφέρουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό ή να τα χώσουν στο ασφαλέστερο ντουλάπι του σπιτιού τους.
Η τάση αυτή από το φθινόπωρο και εντεύθεν αναστράφηκε. Οι καταθέσεις στις ισπανικές και ελληνικές τράπεζες αυξάνονται μάλιστα, έστω και ελαφρά.
Την σημαντικότητα της παρέμβασης Draghi δεν αμφισβητούν ούτε καν οι επικριτές του. Ένας εξ αυτών, ο Hans-Werner Sinn, Πρόεδρος του Ινστιτούτου IFO του Μονάχου, παραδέχεται: «Η ανακοίνωση καθησύχασε τις αγορές και αποτέλεσε αφορμή για αλλαγή της τάσης. Ξαναρέει φρέσκο χρήμα προς τη Νότια Ευρώπη ως πίστωση με ευνοϊκά επιτόκια».
Και παρότι πολλοί αμφισβητούν την βιωσιμότητα της «εκεχειρίας» μεταξύ αγορών και ευρωζώνης, αυτό δεν παύει να αναιρεί το γεγονός ότι μία και μόνο τολμηρή παρέμβαση, η οποία πολεμήθηκε από πολλούς αλλά αναγνωρίζεται από περισσότερους, χάρισε στη Νομισματική Ένωση πολύτιμο χρόνο για να διορθώσει τις κατασκευαστικές της ατέλειες. Κι αυτό είναι το μεγάλο παράσημο του Mario Draghi.
Πηγή: ysterografa.gr
