Η αγαπημένη του Μαρία δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή αλλά ο Τσίτσο δε μπορεί να το συνειδητοποιήσει. Εδώ και δύο μήνες από τότε που την είδε ζωντανή για τελευταία φορά, πηγαίνει καθημερινά στην εκκλησία Σαν Μαρία Ασούντα στην περιοχή Σαν Ντονάτσι του Μπρίντιζι, περιμένοντάς την...
Ο σκύλος κάθεται κοντά στο ιερό, δύο βήματα από τον ιερέα και περιμένει την Μαρία να φανεί. Καθώς κάθε μέρα τη συντρόφευε παντού ακόμα και στην εκκλησία.
Η Μαρία Λόκι φρόντιζε αδέσποτα στην περιοχή, είχε όμως μια ιδιαίτερη σχέση με το σκύλο...
Μια μέρα μετά τον θάνατό της όμως, «ο Τσίτσο για πρώτη φορά μπήκε στην εκκλησία με ύφος θλιμμένο και βήμα αργό. Ο ιερέας δε θέλησε να τον βγάλει έξω», αναφέρει η Repubblica.
Ο δήμαρχος της περιοχής συγκινημένος είπε «πριν λίγο καιρό έχασα τον σκύλο μου όταν τον σκότωσε ένα αυτοκίνητο. Συναντήσαμε τον Τσίτσο με τη γυναίκα μου και αμέσως σκεφτήκαμε να τον υιοθετήσουμε. Όταν τον φωνάξαμε πλησίασε και μας έδωσε το χέρι του, ήταν πολύ φιλικός. Είδα επίσης πολλούς να του προσφέρουν φαγητό και νερό. Με λίγα λόγια ένα ολόκληρο χωριό τον έχει υιοθετήσει. Τα παιδιά του βρήκαν και ένα κρεβατάκι. Ο Τσίτσο είναι ο σκύλος όλων μας».
