Κάτι τέτοιο βέβαια δεν το επιβεβαιώνουν η Ιπποκράτους και η Αγίου Κωνσταντίνου, αλλά –όπως αναφέρει παλαιός διπλωμάτης– «υπάρχουν πράγματα που γίνονται δίχως να ανακοινώνονται».
Ο πρωθυπουργός από την εποχή που ήταν επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν υπέρμαχος της ανακήρυξης της ΑΟΖ και, όπως αναφέρουν συνεργάτες του, δεν έχει μεταβάλει σε τίποτα τις θέσεις του. Απλώς εκτιμά ότι όλα πρέπει να γίνουν βήμα-βήμα ώστε να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έτσι, με βάση τον προγραμματισμό του Μαξίμου, η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην ανακήρυξη της ΑΟΖ, η οποία θα περάσει με σχετικό νομοσχέδιο από τη Βουλή πολύ σύντομα.
Σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά, ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει ότι «θα γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν με μέθοδο και σχέδιο», και αποφεύγει να μπει σε λεπτομέρειες, αφού ακόμη οι εισηγήσεις που δέχεται για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας είναι δύο... ταχυτήτων, με το υπουργείο Εξωτερικών να είναι πιο επιφυλακτικό, ενώ η επιτροπή που έχει συσταθεί από τεχνοκράτες εισηγείται να προχωρήσει άμεσα στην κατάθεση των συντεταγμένων στον ΟΗΕ για την υφαλοκρηπίδα. Όμως, η Σύμβαση της Γενεύης του 1958 ορίζει ότι «στην περίπτωση κατά την οποία η ίδια υφαλοκρηπίδα παράκειται στα εδάφη δύο ή περισσοτέρων κρατών των oποίων οι ακτές βρίσκονται απέναντι η μία σε σχέση με την άλλη, τα όρια της υφαλοκρηπίδας καθορίζονται με συμφωνία μεταξύ αυτών των κρατών». Άρα, πρέπει να έχει προηγηθεί συμφωνία με την Τουρκία, πριν καταθέσουμε τις συντεταγμένες, λένε έμπειροι διπλωμάτες.
Η αντίδραση της Τουρκίας, η οποία δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο, δεν εξέπληξε. Οι δηλώσεις του λαλίστατου Νταβούτογλου και του υπουργού Ενέργειας, Γκιλμίζ, επιβεβαίωσαν τη διαχρονική και αταλάντευτη στρατηγική αντίληψη της Τουρκίας για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Στην απειλή της Άγκυρας ότι θα προχωρήσει σε αποτρεπτικές ενέργειες, η ελληνική κυβέρνηση, βέβαια, απάντησε με... σιωπή! Η Ελλάδα έχει δείξει μια παρατεταμένη απραξία, με αποτέλεσμα, εκτός από την Ιταλία (υφαλοκρηπίδα), να μην έχει οριοθετήσει ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα με καμία άλλη θαλάσσια συνορεύουσα χώρα, κάτι που αποτελεί αρνητική παράμετρο. Η συμφωνία με την Αλβανία ακυρώθηκε από το συνταγματικό της δικαστήριο, ίσως με «δάκτυλο» της Άγκυρας.
Οι διεθνολόγοι
Την ώρα, λοιπόν, που η ελληνική πλευρά τηρεί σιγή ιχθύος και η Τουρκία δείχνει ότι κερδίζει τις εντυπώσεις, υπάρχουν πολλοί καθηγητές πανεπιστημίου με ειδικότητα στα διεθνή θέματα που υποστηρίζουν πως «η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, καθώς η Τουρκία καταφεύγει πάντοτε σε λεονταρισμούς, αλλά στο τέλος μαζεύει την ουρά και φεύγει». Μάλιστα, υπενθυμίζουν πως και στην περίπτωση της Κύπρου έκανε τα ίδια, αλλά όταν το παιχνίδι αγρίεψε λόγω και του Ισραήλ έκανε πίσω.
Και τέλος προτείνουν να «προχωρήσει η Ελλάδα χωρίς φοβικά σύνδρομα, αλλά και ανόητους λεονταρισμούς, έχοντας υπόψη ότι η Τουρκία στις σχέσεις της με την Ελλάδα πράττει και κερδίζει ό,τι της επιτρέπει η ισχύς της και η Ελλάδα υποχωρεί όσο της επιβάλλει η αδυναμία της».
Βιάζονται να προλάβουν οι Τούρκοι
Πέραν των δηλώσεων εκ μέρους κυβερνητικών στελεχών της Τουρκίας, οι γείτονες προχωρούν με ταχύτατο ρυθμό στην έμπρακτη πρόταξη των συμφερόντων τους, που φτάνουν μέχρι την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας στη θαλάσσια περιοχή ΝΑ της Ρόδου. Πριν από τα Χριστούγεννα, η Turkiye Petrolleri, η γνωστή μας TPAO, ανακοίνωσε τη διενέργεια ερευνών για υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο. Το σχετικό πρόγραμμα έχει αναλάβει να υλοποιήσει μια θυγατρική τής TPAO, η Turkish Petroleum International Company (TPIC).
Στην επίσημη ιστοσελίδα της ΤΡΑΟ έχουν αναρτηθεί τα δύο φιλόδοξα ερευνητικά προγράμματα, που καλύπτουν σχεδόν το σύνολο της Ανατολικής Μεσογείου, επικαλύπτοντας μάλιστα προς ανατολάς και οικόπεδα οριοθετημένα εντός της κυπριακής ΑΟΖ.
Περιλαμβάνουν, όμως, προς δυτικά την επίμαχη θαλάσσια περιοχή της Μεγίστης στο πλαίσιο της πάγιας τακτικής αμφισβήτησης κυριαρχικού δικαιώματος (στην περιοχή του Καστελόριζου), ενώ μεθοδικά εγείρουν αξιώσεις και προς τις περιοχές νότια της Ρόδου και της Κάσου. Ο μεθοδικός σχεδιασμός της Άγκυρας επιβεβαιώνεται και από το γεγονός πως η ημικρατική ΤΡΑΟ συνήψε συμφωνία για αποκλειστικές, καταληκτικές διαπραγματεύσεις με σκοπό τη μακροχρόνια μίσθωση του ειδικού σκάφους στο οποίο μάλιστα θα σηκώσουν την τουρκική σημαία.
Οι Τούρκοι βιάζονται για να προλάβουν την ελληνική πλευρά, να θέσουν το διεκδικητικό πλαίσιό τους, να είναι παρόντες πολύ πριν η Αθήνα έρθει σε συμφωνία για την ΑΟΖ με όμορες, ενδιαφερόμενες χώρες. Θυμίζουμε πως ακόμη μένουν εκκρεμή τα μέτωπα με Αίγυπτο, Λιβύη, αλλά και Αλβανία. Η Τουρκία έχει πετύχει –λόγω της φοβικής στάσης της Αθήνας– να κερδίσει δύο πολύτιμα χρόνια λόγω της... ακατανόητης πολιτικής του Γ. Παπανδρέου (από τις περίφημες on camera δηλώσεις του πως πετρέλαιο δεν υπάρχει και, αν υπάρχει, δεν είναι αξιοποιήσιμο). Ωστόσο, η ίδια πηγή σχετίζει τη σπουδή της Άγκυρας με την προώθηση από τις Βρυξέλλες του Ενεργειακού Χάρτη 2050. Σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δίνεται προτεραιότητα στην ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε. (για αυτάρκεια σε πηγές - παραγωγή) με τις έρευνες για υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο πολύ ψηλά στην ατζέντα.
Φοβούνται θερμό επεισόδιο οι ΗΠΑ
Επιφυλακτικές απέναντι στην ιδέα η Ελλάδα να προχωρήσει σε μονομερή ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης εμφανίζονται οι ΗΠΑ, σύμφωνα με δηλώσεις από την αμερικανική πρεσβεία στη χώρα μας. Οι ΗΠΑ εμφανίζονται ανήσυχες για το ενδεχόμενο, θεωρώντας ότι θα προκαλέσει ένταση στην περιοχή.
Ο εκπρόσωπος της αμερικανικής πρεσβείας, ερωτηθείς σχετικά, παρέπεμψε σε παλιότερες δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης των ΗΠΑ και ειδικά του βοηθού υπουργού Εξωτερικών, Φίλιπ Γκόρντον, και του πρώην ειδικού απεσταλμένου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για θέματα Ενέργειας Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ.
Ο πρώτος είχε δηλώσει ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των χωρών σε ΑΟΖ, ωστόσο «δεν θα ήταν καλό για την Ελλάδα να το πράξει χωρίς πλήρη συνεργασία με τους γείτονές της». Ο δε Μόρνινγκσταρ είχε αναφέρει ότι είναι θετικό γεγονός ότι υπάρχουν ενεργειακά αποθέματα στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά «θα πρέπει να βρεθούν λύσεις για να κερδίσουν όλοι. Αν όχι, κανείς δεν θα δρέψει πλήρη οφέλη».
