Σε ένα μικρό σπίτι στην Κωνσταντινούπολη του 1916 η Μαρία Παπαδόπουλου δοκιμάζει τις πρώτες της συνταγές. Η φημισμένη μυρωδάτη κουζίνα της δημιουργεί τότε τα πρώτα μπισκότα.
Μιμούμενα τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, ήταν τετράγωνα και είχαν στο πλάι τους δοντάκια. Αμέσως πήραν την διεθνή τους ονομασία «Πτι Μπερ».
Με μικρά κασελάκια τα παιδιά της οικογένειας μοίραζαν τα μπισκότα στις ελεύθερες ώρες τους μετά το σχολείο. Γρήγορα τα μπισκότα έγιναν αγαπητά και έτσι δημιουργήθηκε η μικρή οικοτεχνία Παπαδόπουλου με παραγωγή που έφτανε μέχρι και τα πεντακόσια κιλά την ημέρα.
.
Η μικρασιατική καταστροφή αναγκάζει όμως την οικογένεια Παπαδόπουλου να φύγει από τον τόπο της. Μπαίνουν σε ένα καράβι με προορισμό τη Μασσαλία. Στη μέση του ταξιδιού του έκανε στάση στον Πειραιά για να ανεφοδιαστεί.
Η οικογένεια, η μητέρα και τα τρία αγόρια, κατέβηκαν στο λιμάνι και κάθισαν σε ένα καφενείο, παραγγέλλοντας καφέ και μπισκότα. Ο καφετζής παραξενεύτηκε με την παραγγελία, μη γνωρίζοντας τι είναι το μπισκότο. Η μητέρα τότε άλλαξε τα σχέδιά της και αντί της Γαλλίας αποφάσισε τελικώς να εγκατασταθεί η οικογένεια στην Αθήνα.Έτσι βρέθηκαν σε ένα σπίτι στην οδό Ασκληπιού.
Εκεί τα παιδιά της οικογένειας προσπαθούν να ξαναστήσουν την επιχείρησή τους. Τελικά τα καταφέρνουν. Το 1930 εκτός των κλασικών τετράγωνων μπισκότων εισάγουν στην αγορά και ένα καινούργιο είδος. Το νέο πιο γλυκό στη γεύση μπισκότο πήρε το όνομα μιας εκ των διαδόχων της οικογένειας Παπαδόπουλου («Μιράντα» Είναι η περίοδος που η παραγωγή μπισκότων στην ελληνική αγορά γνωρίζει άνθηση λόγω των δύσκολων συνθηκών. Οι δουλείες για την οικογένεια πήγαιναν συνεχώς καλύτερα.
Έτσι το 1935 αποφασίζεται το μεγάλο βήμα. Η μικρή οικοτεχνία κάτω από το Λυκαβηττό γίνεται βιομηχανία στα Πετράλωνα. Στην οδό Θεσσαλονίκης 36 το εργοστάσιο Παπαδοπούλου εφοδιάζεται με αυτόματη εγκατάσταση από την Ελβετία που παρήγαγε τρεις χιλιάδες μπισκότα την ημέρα.
Το εργοστάσιο σταματάει τη λειτουργία του μόνο κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Όμως η Βιομηχανία Μπισκότων Παπαδοπούλου γρήγορα ξαναμπαίνει στην αγορά μετά την απελευθέρωση. Κερδίζει το χαμένο έδαφος και κατακτά σχεδόν μονοπωλιακά την αγορά. Τότε αποφασίζεται η επέκταση της επιχείρηση σε ένα οικόπεδο που αγοράζεται στου Ρουφ. Το νέο εργοστάσιο ήταν έτοιμο το 1952 στην οδό Πέτρου Ράλλη 26. Η νέα εγκατάσταση ήταν αυτή που έκανε τα Μπισκότα Παπαδοπούλου μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες τροφίμων για πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα.
Το 1972 ο Ευάγγελος Παπαδόπουλος αποφασίζει να κοσμήσει το εργοστάσιο της βιομηχανίας του με ένα εμπορικό σήμα. Ένα κόκκινο γράμμα Π, αρχικό του επωνύμου της οικογένειας και από πάνω του τέσσερα παιδιά (δύο αγόρια - δυο κορίτσια) πιασμένα χέρι - χέρι που αντιπροσώπευαν τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας Παπαδοπούλου. Η μεγάλη οικογενειακή βιομηχανία είχε βρει το σύμβολό της!Όσοι περνούν και σήμερα από την Πέτρου Ράλλη ένα γλυκό μείγμα από βούτυρο και γάλα τραβάει με τη μυρωδιά του.
Παρά τη φασαρία των αυτοκινήτων του δρόμου, παρά το γκρίζο που επικρατεί γύρω, το εργοστάσιο Παπαδόπουλου είναι ίσως από τα λίγα κτίρια της πόλης που ακόμα και απέξω μεταφέρει γλυκές αναμνήσεις παιδικών χρόνων.
