ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
Μετά το επαίσχυντο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα του εξωκοινοβουλευτικού υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, ζήσαμε για να… θαυμάσουμε «αντιμνημονιακές» παρατάξεις της ΕΣΗΕΑ να βάζουν «πλάτη» στα προωθούμενα εγκλήματα της ΣΥΝ-κυβέρνησης.
Οι Ανεξάρτητοι Δημοσιογράφοι,προτείναμε στο Μεικτό Συμβούλιο:
· Την άμεση κλιμάκωση των κινητοποιήσεων σε 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες για Τρίτη και Τετάρτη, αφήνοντας «ανοιχτά» τα ΜΜΕ, μόνο για αποκλειστική μετάδοση ειδήσεων που αφορούν στα εργασιακά, την ψήφιση των μέτρων και βέβαια τα πανεργατικά συλλαλητήρια, ώστε ο κόσμος να γνωρίζει τι συμβαίνει. Προτείναμε το ΕΣΡ ως θεματοφύλακα του περιεχομένου των ειδήσεων.
· Σε περίπτωση υπερψήφισης του προϋπολογισμού, την άμεση ολοκληρωτική κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με «μαύρο» σε τηλεόραση και ραδιόφωνα, με ταυτόχρονο μπλοκάρισμα ΟΛΩΝ των πιεστηρίων. Να κατέβει ο κόσμος στο δρόμο και να ενώσει τη φωνή του με τα εκατομμύρια των Ελλήνων, που διαμαρτύρονται, υποφέρουν, διαδηλώνουν, πεινάνε… ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ.
Την ίδια ώρα, για το ζήτημα των εργασιακών μας διεκδικήσεων, προτάθηκε η εξαίρεση από την απεργία των μέσων τα οποία κατά την περίοδο των απεργιακών κινητοποιήσεων, έρθουν ακόμα και μεμονωμένα σε διαπραγμάτευση με την Ένωση, και υπογράψουν σύμφωνο εργασιακής ειρήνης με τις προϋποθέσεις που θα συμφωνηθούν από κοινού, ως μέτρο ισχυρότερης πίεσης προς εκείνους τους εργοδότες που παραμένουν ακλόνητοι, ανένδοτοι, ασυγκίνητοι και θεωρούν εαυτούς ανυπέρβλητους και απροσπέλαστους.
Από την πλευρά του Μεικτού Συμβουλίου υπήρξε ομόφωνη εισήγηση για επαναλαμβανόμενες απεργίες. Είναι η 3η φορά τους τελευταίους μήνες, όπου το Μεικτό Συμβούλιο, βγάζει ομόφωνο ψήφισμα. Την ίδια ώρα το Διασωματειακό όργανο όλων των εργαζομένων στον χώρο των ΜΜΕ, έδινε πράσινο φως για δυναμικές κινητοποιήσεις. Κι όμως, για ακόμη μία φορά, το ΔΣ της Ένωσης ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ αποφάσισε να τραβήξει τη δική του μνημονιακή ρότα. Τη ρότα της απραξίας και της αδράνειας.
Οι συνιστώσες των κομμάτων, δια των παρατάξεών τους στην ΕΣΗΕΑ, αποφάσισαν ο κόσμος να μην κατέβει ούτε αυτή τη φορά σε απεργία διαρκείας, παρά του γεγονότος ότι η κήρυξη επαναλαμβανόμενων 24ωρων απεργιών την προηγούμενη εβδομάδα, έσκασε σαν βόμβα στα εκδοτικά γραφεία. Μετά τις μεγαλόσχημες αντιμνημονιακές κορώνες, αποφάσισαν ο κλάδος να λουφάξει, και να πραγματοποιήσει στάσεις εργασίας, περιμένοντας ως μάννα εξ ουρανού την καταψήφιση του πολυνομοσχεδίου την Τετάρτη.
Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, υπέρ της συνέχισης των δυναμικών κινητοποιήσεων τάχθηκαν η αντιπρόεδρος του ΔΣ Νανά Νταουντάκη, ο ταμίας του ΔΣ Μωυσής Λίτσης και τα μέληΜαρία Γκίκα και Δημήτρης Τσαλαπάτης.
Ανέφικτες προϋποθέσεις –όπως η λειτουργία της ήδη απεργούσας ΕΡΤ, ως απεργιακό μέσο- έθεσαν η Γραμματέας της Ένωσης Μαρία Αντωνιάδου, και το μέλος Χρήστος Κυρίτσης για να δώσουν πράσινο φως σε μία δυναμική απεργιακή κινητοποίηση.
Αδρανείς –επί της ουσίας- και περιμένοντας να δράσουν επί τετελεσμένων γεγονότων μετά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας της Τετάρτης, έμειναν ο Πρόεδρος Δημήτρης Τρίμης, με τα μέλη Μάκη Διόγο και Δήμητρα Κουντή.
Τέλος, ο Β’ Αντιπρόεδρος Παναγιώτης Ράμμος, και το μέλος Γιώργος Φιλιππάκης επέλεξαν την δική τους συνήθη παραταξιακή τακτική τους χωρίς να δώσουν έγκριση από την πλευρά τους σε μία απεργία διαρκείας, βρίσκοντας άλλοθι στο τετριμμένο μοτο "ναι στην απεργία αλλά με ποιο πλαίσιο".
Έτσι, μετά την απόφαση που ποτέ δεν πάρθηκε, η λέξη στα χείλη των εκπροσώπων του διασωματειακού, πλην ΕΣΗΕΑ, είναι μία: Απογοήτευση.
Απογοήτευση, για το «άδειασμα» καθώς αισθάνονται ότι τους αφήσαμε μόνους σε αυτόν τον κοινό αγώνα. Απογοήτευση για την «ανατροπή» που κάποιοι απλώς ευαγγελίζονται μόνο στα λόγια.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση της ΕΤΗΠΤΑ, των συναδέλφων τεχνικών περιοδικού και ημερήσιου τύπου η οποία καλεί το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, «έστω και την ύστατη ώρα» να μετατραπεί η «στάση εργασίας της Τετάρτης ημέρας ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, σε 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, προκειμένου να πορευτούμε από κοινού στο δρόμο της αντίστασης και του αγώνα».
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, το ποτήρι ξεχείλισε. Σήμερα, έπρεπε να δίναμε την μητέρα των μαχών. Έπρεπε η ΕΣΗΕΑ να αποτελεί τον φάρο ελπίδας και ανατροπής, για όλους τους εργαζόμενους. Έπρεπε το κτήριο να είναι φωταγωγημένο και να σφύζουν οι όροφοι από ζωή. Από συναδέλφους που θα αγωνίζονταν στο όνομα της αλληλεγγύης και της εξασφάλισης ενός καλύτερου «αύριο» για όλους και τα παιδιά μας. Να έδιναν τον -υπέρ πάντων- αγώνα απέναντι στο 3ο και πλέον επαίσχυντο μνημόνιο που αναμένεται να εξαφανίσει κάθε έννοια και μορφή κοινωνικού ιστού σε αυτή τη χώρα. Να παραγάγει πολιτική, προτάσσοντας τις μαζικές αντιρρήσεις της ελληνικής κοινωνίας, στον αντίποδα των καλοπληρωμένων παπαγάλων, των ρετιρέ, που έχουν το θράσος να μιλούν για ολόκληρο το κλάδο ως «απλοί δημοσιογράφοι» την ώρα που ο μέσος δημοσιογράφος, εξ ονόματος τους, συγκεντρώνει την αποστροφή μεγάλης μερίδας του κοινωνικού συνόλου.
Αντ’ αυτού, για πρώτη φορά στα χρονικά, η «Τρόικα» της ΕΣΗΕΑ, αποφάσισε να κλείσει τα μάτια, να παραδώσει τα όπλα, να αποσύρει το βασικότερο μέτρο πίεσης και να συνθηκολογήσει με τον εκείνους που σφετερίζονται το παρόν και το μέλλον μας και που θέλουν να ξεπουλήσουν τα πάντα, αρπάζοντας κυριολεκτικά τις προσωπικές καταθέσεις των συναδέλφων , καθώς και των δικηγόρων, μηχανικών , ιατρών και τραπεζουπαλληλλων, μέσα από τα ταμεία τους. Εμείς αντί να στεκόμαστε μαζί με όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ και παράλληλα να είμαστε σε άμεση γραμμή επικοινωνίας ακόμα και με τους προαναφερόμενους κλάδους που πλήττονται εξίσου, αποφασίσαμε να περιμένουμε ...τους βαρβάρους. Αντί να ανασυντάξουμε δυνάμεις, όπως ειπώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, απλώς αποσυρόμαστε.
Τα ψέματα τελείωσαν. Με τα λίγα ψήγματα ευσυνειδησίας που σας έχουν απομείνει, πείτε ευθαρσώς ότι δεν αντέχετε να σηκώσετε το βάρος της ευθύνης της θέσης σας. Σε τέτοιες στιγμές δεν υπάρχουν «ίσως», «μπορεί» ή «παρών». Υπάρχουν μόνο «Ναι» και «Όχι».
Δεν είναι ντροπή –λόγω συγκυριών- να μην μπορεί κανείς να σηκώσει το βαρύ φορτίο που έχει επωμιστεί. Ντροπή είναι να αφήνει να διαιωνίζεται το πρόβλημα χωρίς να έχει προσφέρει λύση και να μένει αδρανείς επειδή δεν μπορεί, ή δεν θέλει. Αν δεν μπορείτε, λοιπόν, παραδεχτείτε το. Αλλιώς δικαίως μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι απλώς δεν θέλετε.
Δεν ξεχνάμε
Δεν συγχωρούμε
Δεν υποχωρούμε
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ…
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
andimosiografoi.blogspot.gr
