Αποκαλύπτει ότι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλος θεωρούνταν άσχετοι περί τα οικονομικά από την ευρωπαϊκή ηγεσία που ούτε πλαισιωνόντουσαν από υψηλού τεχνοκράτες συμβούλους, αλλά αντίθετα περιοριζόντουσαν στη δική τους πενιχρή γνώση και ανάλυση, ούτε συμβουλευόντουσαν ή έδιναν την απαραίτητη προσοχή στις προτάσεις των θεσμικά ορισμένων συμβουλευτικών οργάνων της ελληνικής κυβέρνησης, όπως είναι η μόνιμη ελληνική αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες!
Επικριτικός είναι ο συγγραφικός λόγος του πρώην Πρωθυπουργού για τον διάδοχό του Κ. Καραμανλή που του αποδίδει πλήρη απάθεια για την πορεία των συνεχώς επιδεινούμενων οικονομικών της χώρας επί των ημερών του. Μοναδική θετική αναφορά για τον διάδοχο του κ. Παπανδρέου και κεντρικό τραπεζίτη επί κυβερνήσεων Σημίτη Λ. Παπαδήμο, στον οποίο πιστώσεις θετικές ενέργειες σε ένα δύσκολο σημείο ανάληψης της πρωθυπουργίας κι υπό την έλλειψη του απαραίτητου χρόνου για να αποδώσει το έργο του.
Τεκμηριωμένη μοιάζει η κριτική Σημίτη στο ηγετικό πολιτικό προσωπικό της χώρας, αλλά χωρίς ίχνος, όπως αναμενόταν αυτοκριτικής, παρότι πρέπει να λογίζεται ως εκείνος που δρομολόγησε με τη διακυβέρνηση του και τον ψεύδοεκσυγχρομισμού/ψευδοανάπτυξη του την οριστική πορεία κατρακύλας στην απόλυτη παρακμή της χώρας. Είναι πολύ λυπηρό πολιτικοί που φέρουν μέγιστη ευθύνη για την κατάντια της χώρας να εξαντλούνται στην αλληλοχρέωση ευθυνών για την ελληνική κατάντια, διεκδικώντας ακόμα και μέσα στα συντρίμμια της καταστροφής το νέο τους ρόλο, είτε αυτός είναι η προεδρία της δημοκρατίας είτε η σύντομη επαναφορά στα κοινοβουλευτικά έδρανα είτε απλώς η παραχάραξη της ιστορίας και η προστασία της όποιας υστεροφημίας τους…
Εκείνο που λέει «μάχες οπισθοφυλακών» ενώ το σπίτι μας καίγεται!
