Πολλοί χαριτολογώντας λένε ότι «κάθε μέρα είναι μια παγκόσμια ημέρα για κάτι».
Ίσως να μην έχουν κι άδικο αφού, εκτός από τις Παγκόσμιες ημέρες με ανούσιο περιεχόμενο που έχουν οριστεί (Παγκόσμια ημέρα μπριζόλας, ζυμαρικών κτλ) που υπάρχουν μόνο ως αφορμές για να προωθούν επιχειρηματικά συμφέροντα τα προϊόντα τους, οι υπόλοιπες Παγκόσμιες Ημέρες που θα έπρεπε να αποτελούν αφορμές προβληματισμού και προσπάθειας για έναν καλύτερο κόσμο καταλήγουν ευχολόγια σε στόματα πολιτικών και άλλων θεσμικών παραγόντων με απολύτως ανούσιο περιεχόμενο.
Σήμερα 17 Οκτώβρη είναι η Παγκόσμια Ημέρα εξάλειψης της φτώχειας. Κι όμως πλέον στον πλανήτη υπάρχουν περισσότεροι φτωχοί από ποτέ!
Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία της UNICEF σε ότι αφορά ΜΟΝΟ την Ελλάδα…
Στην χώρα μας υπάρχουν πλέον 439.000 παιδιά που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και καθώς η οικονομική κρίση προχωράει χωρίς να φαίνονται σημάδια ανάκαμψης ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο κάνοντας το μέλλον των αθώων ψυχών να μοιάζει δυσοίωνο και σκοτεινό.
Το 37,1% και το 18,4% των φτωχών παιδιών, διαβιούν σε νοικοκυριά που δηλώνουν αντίστοιχα αδυναμία ικανοποιητικής θέρμανσης και ελλείψεις βασικών ανέσεων στο νοικοκυριό.
Σύμφωνα πάντα με την UNICEF
Ελλάδος μόνο με στοχευμένες πολιτικές θα μπορέσει να καταπολεμηθεί η παιδική φτώχεια:
• Συμφιλίωση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, με διευκόλυνση των εργαζομένων μητέρων από τις επιχειρήσεις, ευρύτερες υπηρεσίες φύλαξης των παιδιών, ελαστικότητα ωραρίου κ.α.
• Ένταξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού στις δημόσιες πολιτικές.
• Συσχέτιση της παιδικής φτώχειας με τα Δικαιώματα του Παιδιού.
• Παροχές σε είδος (δωρεάν γεύματα στα σχολεία, σχολικές φόρμες και σχολικά είδη πρώτης ανάγκης).
• Μετάβαση από την ιδρυματική φροντίδα στο θεσμό της αναδοχής.
• Στοχευμένες πολιτικές για τις κοινωνικές μεταβιβάσεις ώστε να μειώνουν την παιδική φτώχεια.
• Εισαγωγή κωδικού στον προϋπολογισμό του κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την παιδική ηλικία.
Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί πως ο υποσιτισμός και η φτώχεια είναι φαινόμενα αλληλένδετα. Οι ρίζες του υποσιτισμού βρίσκονται στη φτώχεια, την έλλειψη εκπαίδευσης και τις ανισότητες. Τα στοιχεία είναι αδιάψευστα:
• Ο υποσιτισμός συντελεί σε περισσότερους από το ένα τρίτο όλων των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών. Πάνω από το ένα τρίτο των παιδιών που πεθαίνουν από πνευμονία, διάρροια και άλλες ασθένειες θα μπορούσαν να είχαν επιβιώσει αν δεν ήταν υποσιτισμένα.
• Περίπου το 40% των παιδιών στον αναπτυσσόμενο κόσμο – πάνω από μισό δισεκατομμύριο παιδιά – αγωνίζονται να επιβιώσουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα.
• Τα παιδιά που επιβιώνουν από υποσιτισμό συχνά έχουν ασθενή υγεία σε όλη τη ζωή τους και μειωμένες νοητικές ικανότητες που περιορίζουν τη δυνατότητά τους να πάνε σχολείο και να κερδίσουν όταν μεγαλώσουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα. Έτσι παγιδεύονται σε ένα φαύλο κύκλο ασθενικής υγείας και φτώχειας από γενιά σε γενιά.
