Δείτε τα εννιά πιο περίεργα αγωνίσματα που διοργανώθηκαν στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων και καταργήθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
1. Μακροβούτι
Αν και αποτέλεσε μέρος του προγράμματος των αθλημάτων υγρού στίβου στους Ολυμπιακούς του 1904 στο Σεντ Λούις, το μακροβούτι πιο πολύ μοιάζει με παιδικό παιχνίδι παρά με Ολυμπιακό άθλημα (κάτι που εξηγεί τον λόγο για τον οποίο ουδέποτε επέστρεψε στους Ολυμπιακούς). Σύμφωνα με τους κανονισμούς, ο αθλητής βουτούσε με δύναμη στο νερό κι έπρεπε να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο από την αφετηρία χωρίς να κουνά τα άκρα του.
Ύστερα από 60 δευτερόλεπτα, οι αθλητές απέμεναν ακίνητοι στην επιφάνεια και οι κριτές μετρούσαν την απόσταση που είχε διανύσει ο καθένας. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης ήταν ο Αμερικανός William Dickey, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο Αμερικανοί συμμετείχαν στο άθλημα.
2. Πυροβολήστε τα περιστέριαΑν και η σκοποβολή είναι άθλημα των Αγώνων, το να πυροβολεί κάποιος περιστέρια που άφηναν ελεύθερα ως στόχο στον ουρανό ήταν αγώνισμα που συμπεριλήφθηκε στους πρώτους Ολυμπιακούς του 1896. Ωστόσο, το 1896 τα περιστέρια δεν ήταν αληθινά αλλά πήλινα. Αντιθέτως, στους Ολυμπιακούς του 1900 στο Παρίσι, τα πήλινα περιστέρια αντικαταστάθηκαν από ολοζώντανα που αποτελούσαν τον κινούμενο στόχο των διαγωνιζόμενων.
Αναφέρεται ότι περισσότερα από 300 πουλιά σκοτώθηκαν στη διάρκεια αυτού του αγωνίσματος. Ωστόσο, η επιτροπή των Αγώνων έκρινε ότι καλύτερα θα ήταν να καταργηθεί η χρήση ζωντανών στόχων για τους επόμενους Ολυμπιακούς. Στο Λονδίνο το 1908 δημιουργήθηκαν χάρτινα ομοιώματα ελαφιών που αποτέλεσαν τον στόχο για τους αθλητές.
3. Διελκυστίνδα
Κι όμως η διελκυστίνδα θεωρείτο Ολυμπιακό άθλημα. Διοργανωνόταν από το 1900-1920. Η κάθε ομάδα συμμετείχε με οκτώ άνδρες κι έπρεπε η νικήτρια ομάδα να τραβήξει την αντίπαλό της περίπου 2 μέτρα. Αν δεν κατόρθωνε καμία ομάδα να πετύχει τον στόχο, οι κριτές έδιναν παράταση στον αγώνα πέντε λεπτά και μετά ανακήρυσσαν νικητή όποια ομάδα είχε πλησιάσει πιο κοντά στον στόχο. Χρυσή Ολυμπιονίκης αναδεικνυόταν συνήθως η βρετανική ομάδα που αποτελείτο από αστυνομικούς του Λονδίνου. Είχαν κερδίσει δύο χρυσά κι ένα αργυρό μετάλλια όσα χρόνια η διελκυστίνδα θεωρείτο Ολυμπιακό άθλημα.
4. Αναρρίχηση με σχοινί
Υπήρξε ένα μη επίσημο αθλητικό γεγονός στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Οι διαγωνιζόμενοι κρίνονταν αρχικά ως προς το στιλ αναρρίχησης και στην ταχύτητα, ενώ στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 20ού αιώνα οι αθλητές ανταγωνίζονταν να φθάσουν στην κορυφή.
Αναμφισβήτητα η πιο εντυπωσιακή νίκη ήταν το 1904 στο Σαν Λούις, όταν ο Αμερικανός γυμναστής George Eyser κέρδισε την πρωτιά αν και είχε ξύλινο πόδι. Το άθλημα καταργήθηκε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1932.
5. Σόλο συγχρονισμένη κολύμβηση
Διοργανώθηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες το 1984. Αν και πολλοί διαφώνησαν με το κατά πόσο μπορεί κάποιος να είναι συγχρονισμένος... με τον εαυτό του, εκείνοι που το ενέταξαν στις τάξεις των Ολυμπιακών Αγώνων τόνισαν ότι κρίνεται ο συγχρονισμός του αθλητή με τη μουσική.
Το άθλημα περιελήφθη στους Ολυμπιακούς της Σεούλ το 1988 και της Βαρκελώνη το 1992. Από τότε ωστόσο, η σόλο συγχρονισμένη κολύμβηση έγινε ομαδικό άθλημα και κέρδισε σε δημοφιλία, αν και οι άντρες δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν στο συγκεκριμένο αγώνισμα.
6. ΚροκέΕίναι το πρώτο άθλημα στο οποίο συμμετείχαν γυναίκες σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αν και διοργανώθηκε μόνο μία φορά, στους Ολυμπιακούς του Παρισιού το 1900.
Ίσως γιατί μόνο Γάλλοι αθλητές συμμετείχαν στο αγώνισμα ή γιατί υπήρξε μόνο ένας θεατής! Ωστόσο, η κατάργησή του ίσως και να οφείλεται σε μία σκληρή ανακοίνωση που εξέδωσαν οι αρμόδιοι των Ολυμπιακών του Παρισιού ότι το κροκέ ήταν παιχνίδι «που δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό».
7. Ροκέ
Αν και το κροκέ δεν είχε καλή υποδοχή και διόλου καλύτερη τύχη, το «ξαδερφάκι» του, αμερικανικής ιθαγένειας, συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων στο Σαν Λούις το 1904. Και όπως ήταν αναμενόμενο, συμμετείχαν μόνο Αμερικανοί αθλητές, καθώς ήταν παιχνίδι ελάχιστα γνωστό έξω από τη Βόρεια Αμερική. Καταργήθηκε πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908.
8. Μονομαχία
Αν και η Άγρια Δύση έκανε γνωστή αυτού του είδους τακτοποίηση των... λογαριασμών, η ανταλλαγή πυροβολισμών θεωρήθηκε αγώνισμα και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην ανεπίσημη Ολυμπιάδα του 1906 στην Αθήνα. Ωστόσο, δεν υπήρξε ουσιαστικά ανταλλαγή πυροβολισμών, αλλά οι αθλητές πυροβολούσαν σε απόσταση 20-30 μέτρων σε πλαστικές κούκλες, τις οποίες είχαν ντύσει με καπαρντίνες.
Μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλά σε δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στην Αυστραλία πριν από τους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ το 2000, το 32% των ερωτηθέντων επιθυμούσαν να δουν την αναβίωση του αθλήματος στους Καλοκαιρινούς Αγώνες.
9. Άλμα εις μήκoς από άλογο!
Στο Παρίσι το 1900 δόθηκε η ευκαιρία σε άλογα να δείξουν την ικανότητά τους στο άλμα. Ο νικητής από τους στάβλους του Βέλγου Constant van Langendonck, Extra Dry, πραγματοποίησε άλμα μήκους 6.10 μέτρων, κάτι που απογοήτευσε τους διοργανωτές, καθώς το παγκόσμιο ρεκόρ άλματος από άνθρωπο είναι στα 8.95! Το άθλημα αποδείχθηκε ελάχιστα θεαματικό.
ΠΗΓΗ: TIME
