Πολλά και σημαντικά ήταν τα γεγονότα του 2011 και από το χώρο του Πολιτισμού.
Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών έκλεισε 20 χρόνια προσφοράς, ενώ Έλληνες σκηνοθέτες .....
..γράφουν μια νέα ιστορία στο χώρο του κινηματογράφου. Ο Κέβιν Σπέισι ήρθε στην Επίδαυρο και αποθεώθηκε, ενώ ο Λαρς φον Τρίερ εξαγρίωσε.
Ο Γιώργος Λάνθιμος και το ελληνικό σινεμά
Είτε συνιστούν ένα κοινό «ρεύμα», είτε όχι, οι ταινίες της νέας γενιάς Ελλήνων σκηνοθετών τα πηγαίνουν πολύ καλά, συγκεντρώνοντας τα βλέμματα (αλλά και τα βραβεία) μεγάλων κινηματογραφικών Φεστιβάλ του εξωτερικού. Αποκορύφωμα αυτής της επιτυχίας, η υποψηφιότητα για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου για τον Κυνόδοντα. Ο σκηνοθέτης έχει βαρεθεί να μετράει βραβεία. Στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας κατέκτησε το βραβείο Σεναρίου για τις Άλπεις, ενώ το Attenberg της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη (όπου πρωταγωνιστεί ο Λάνθιμος) έχει κι αυτό αποσπάσει σειρά βραβεύσεων στο εξωτερικό, ήταν υποψήφιο για βραβείο LUX του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ προβλήθηκε και στο Σάντανς, όπου φέτος θα προβληθεί το L του Μπ.Μακρίδη. Σημαντική διάκριση και για τον Άδικο Κόσμο του Φ.Τσίτου στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν. Και έπεται συνέχεια...
Ο θρίαμβος του Κέβιν Σπέισι στην ΕπίδαυροΉρθε, έπαιξε, αποθεώθηκε. Ο λόγος για τον διάσημο ηθοποιό Κέβιν Σπέισι, που «ντύθηκε» Ριχάρδος ο Γ’ και θριάμβευσε στην Επίδαυρο σε μία «μαραθώνια» παράσταση υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του βραβευμένου με Όσκαρ, Σαμ Μέντες. Η συνεργασία του ηθοποιού του American Beauty με τον σκηνοθέτη του, δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από απόλυτα επιτυχημένη: τρεις sold out παραστάσεις, 27.000 θεατές, ένα σύγχρονο σχόλιο για την εξουσία, μια παράσταση που μπορεί να ήταν απλή από άποψη σκηνοθεσίας, αλλά βασίστηκε σε στιβαρές ερμηνείες, και ειδικά σε εκείνη του σταρ-πρωταγωνιστή της. Ο Μέντες δεν διστάζει να σχολιάσει με το καυστικό του χιούμορ την υποκρισία στην πολιτική ζωή, αλλά και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη διαχείριση δημοσίων προσώπων. Όσο για τον ίδιο τον Σπέισι; Ο ηθοποιός εξομολογήθηκε, μέσω Twitter: «Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ κάτι παρόμοιο, σαν αυτό που ένιωσα με τον Ριχάρδο Γ’ στη σκηνή της Επιδαύρου».
Ο «ανεπιθύμητος» Λαρς Φον Τρίερ και οι ναζί
Μία συνέντευξη Τύπου ήταν αρκετή για να προκαλέσει (ξανά) ο τρομερός Δανός το χάος. Μιλώντας στις Κάννες όπου διαγωνιζόταν η «Μελαγχολία» του, ο Λαρς Φον Τρίερ κατάφερε να ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων όταν δήλωσε ότι είναι ναζί και ότι συμπάσχει με τον Χίτλερ. «Δεν έχω κάτι εναντίον των εβραίων, αλλά το Ισραήλ είναι μπελάς» είχε προσθέσει. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών πήρε μια απόφαση-σταθμό, αποφασίζοντας να τον κηρύξει «persona non grata» (αλλιώς ανεπιθύμητο) αν και πρακτικά ελάχιστοι κατάλαβαν τι σήμαινε αυτό. Ο ίδιος ζήτησε συγγνώμη και όταν η αστυνομία της Βόρειας Γιουτλάνδης αποφάσισε να τον ανακρίνει έδωσε όρκο σιωπής, τονίζοντας ότι παύει να κάνει δηλώσεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι όλα αυτά αποτελούν ένα ακόμα «σόου» του Δανού κινηματογραφιστή. Η Ευρώπη, πάντως, δεν παρέλειψε να του δώσει τελικά το «συγχωροχάρτι» της, με την απονομή τριών βραβείων της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου στο Melancholia.
Στη φυλακή ο γιατρός του Μάικλ Τζάκσον
Ένοχος για φόνο εξ αμελείας κρίθηκε ο γιατρός του Μάικλ Τζάκσον. Ο Κόνραντ Μάρεϊ καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση, καθώς το δικαστήριο του Λος Άντζελες θεώρησε ότι στις 25 Ιουνίου του 2009 χορήγησε μεγάλη δόση αναισθητικού φαρμάκου στον αστέρα της ποπ, η οποία στάθηκε μοιραία για τη ζωή του. Η υπεράσπιση του Μάρεϊ, επικαλούμενη το καθαρό ποινικό μητρώο του γιατρού, είχε ζητήσει η ποινή να είναι με αναστολή. Όμως το δικαστήριο απέρριψε την πρόταση και αποδέχθηκε την εισήγηση της Εισαγγελίας. Πάντως, λόγω της συμφόρησης στις φυλακές της Καλιφόρνιας ο Μάρεϊ ενδέχεται να μείνει στο κελί του μόνο για δύο χρόνια.
Ο Βασιλιάς είναι …χρυσός
Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά τέσσερα Όσκαρ απέσπασε η ταινία Ο Λόγος του Βασιλιά του Τομ Χούπερ, στην 83η απονομή των βραβείων, ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο το σερί των επιτυχιών που σημείωσε το 2011. Μετά τη Χρυσή Σφαίρα και το BAFTA που απέσπασε σαν βασιλιάς Γεώργιος ο 6ος, ο Κόλιν Φερθ πήρε και το χρυσό αγαλματίδιο α' ανδρικού ρόλου. Η ταινία βραβεύτηκε, επίσης, με τα Όσκαρ καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας και πρωτότυπου σεναρίου. Στην κατηγορία α' γυναικείου ρόλου ξεχώρισε η Νάταλι Πόρτμαν στον Μαύρο Κύκνο, ενώ τα βραβεία β' ανδρικού και β' γυναικείου ρόλου πήγαν στους Κρίστιαν Μπέιλ και Μελίσα Λίο, αντίστοιχα, για τις ερμηνείες τους στο The Fighter. Ο Κυνόδοντας, του Γιώργου Λάνθιμου, όπως και το φαβορί Biutiful του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου ηττήθηκαν στην κατηγορία της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας από το In a better world ( Δανία).
Είκοσι χρόνια Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Είκοσι χρόνια λειτουργίας, είκοσι χρόνια δημιουργικής πολιτιστικής δράσης συμπλήρωσε το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Εκδηλώσεις για την επέτειο της 20ετίας πραγματοποιήθηκαν τόσο στις αίθουσες όσο και στον κήπο του Μεγάρου, ενώ στην ειδική τελετή που οργανώθηκε στις 2 Μαρτίου, μέλη της κυβέρνησης, βουλευτές, ξένοι διπλωμάτες, καλλιτέχνες και πολλοί εκπρόσωποι της δημόσιας ζωής τίμησαν με την παρουσία τους το όραμα ζωής του Χρήστου Λαμπράκη. Τα 20 «έκλεισε» και η Καμεράτα. Ήταν Οκτώβριος του 1991 όταν ήχησαν για πρώτη φορά στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος», υπό τον Αλέξανδρο Μυράτ, τα έγχορδα της Ορχήστρας. Έκτοτε η καλλιτεχνική της πορεία είναι λαμπρή, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Η Θεσσαλονίκη και τα άλλα ευρωπαϊκά Φεστιβάλ
Στο σημαντικότερο Φεστιβάλ των Βαλκανίων ευελπιστεί ο Δημήτρης Εϊπίδης να μετατρέψει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που φέτος πραγματοποίησε την 52η διοργάνωσή του, απονέμοντας το βραβείο Καλύτερης ταινίας - Χρυσός Αλέξανδρος στο Πορτρέτο στο Λυκόφως (Twilight Portrait) της Αγγελίνα Νικόνοβα, ενώ τα βραβεία των Ελλήνων και ξένων κριτικών πήρε η ταινία Η Πόλη των Παιδιών του Γιώργου Γκικαπέππα. Η επικράτηση στα βαλκανικά κινηματογραφικά δρώμενα αποτελεί μια καλή λύση για τη Θεσσαλονίκη, μιας και στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο καλείται να ανταγωνιστεί φεστιβάλ-μεγαθήρια, όπως εκείνο της Βενετίας (φέτος έδωσε βραβείο σεναρίου στις Άλπεις του Λάνθιμου και Χρυσό Λιοντάρι στον Φάουστ του Σοκούροφ), των Καννών (με τον Χρυσό Φοίνικα έφυγε το Δέντρο της Ζωής του Τέρενς Μάλικ) και το πιο νεανικό του Βερολίνου (όπου η εξαιρετική ιρανική ταινία Ένας Χωρισμός κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο).
Τέλος εποχής...
«Τίτλοι τέλους» το 2011 για δύο τελείως διαφορετικές, αλλά εξίσου εμβληματικές, «οντότητες». Η πρώτη είναι το συγκρότημα REM που ανακοίνωσε τη διάλυσή του, μετά από κοινή πορεία τριών δεκαετιών. «Ξέρει κανείς να συμμετέχει σε ένα πάρτι όταν ξέρει πότε έχει φτάσει η ώρα να φύγει» έγραψε χαρακτηριστικά ο Μάικλ Στάιπ, τραγουδιστής του συγκροτήματος, ανακοινώνοντας την απόφαση. Τους REM αποτελούσαν ο Μάικλ Στάιπ, ο κιθαρίστας Πίτερ Μπακ, ο μπασίστας Μάικ Μιλς και -μέχρι το 1997- ο ντράμερ Μπιλ Μπέρι. Το τηλεοπτικό της κοινό αποχαιρέτησε και η Όπρα Ουίνφρεϊ, της οποίας η εκπομπή κρατούσε συντροφιά στους τηλεθεατές εδώ και 17 χρόνια. Βέβαια, το αντίο της Όπρα θεωρείται ιδιαίτερα επιτυχημένο, μιας και το τελευταίο σόου της παρουσιάστριας τον Μάιο του 2011 σημείωσε ρεκόρ τηλεθέασης.
Ο Χιου Γκραντ, οι Βρετανοί διάσημοι και τα αδιάκριτα ταμπλόιντ
Θύματα του σκανδάλου υποκλοπών της News of the World δεν υπήρξαν μόνο οι... κοινοί θνητοί, αλλά και οι διασημότητες της Βρετανίας. Με «μπροστάρη» τον Χιού Γκραντ (ο οποίος μπορεί να έχει σταματήσει προσωρινά να κάνει ταινίες, τα έχει βάλει, όμως, με τους παπαράτσι), οι διάσημοι Βρετανοί έστρεψαν τα πυρά τους κατά των εφημερίδων του ομίλου Μέρντοχ, αλλά και άλλων βρετανικών ταμπλόιντ. «Ο βρετανικός Τύπος με έκανε να νιώθω σαν να είμαι υπό πολιορκία» είπε η συγγραφέας Τζ.Κ.Ρόουλινγκ σε ειδική επιτροπή του Κοινοβουλίου, ενώ η ηθοποιός Σιένα Μίλερ δήλωσε ότι «αισθάνθηκε σαν να ζούσε σε βιντεοπαιχνίδι».
Τι τα θες αφού σε χαλάνε;
Για όλα φταίνε τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Αυτή ήταν η υπερασπιστική γραμμή του Τζον Γκαλιάνο στη δίκη του για τα αντισημιτικά σχόλια που έκανε σε παριζιάνικο καφέ και τα οποία του στοίχησαν τη θέση του στον οίκο Dior, τη θέση στην εταιρεία που είχε ιδρύσει ο ίδιος, αλλά και αρκετές χιλιάδες ευρώ. Όσο κι αν προσπάθησε, ο διάσημος σχεδιαστής μόδας δεν κατάφερε να πείσει το δικαστήριο κι έτσι καταδικάστηκε. Το βίντεο, άλλωστε, στο οποίο έχει καταγραφεί το περιστατικό της 25ης Φεβρουαρίου, δείχνει τον Γκαλιάνο να δηλώνει στους ανυποψίαστους θαμώνες του καφέ ότι «λατρεύει τον Χίτλερ» και πως άνθρωποι σαν εκείνους «θα έπρεπε να είναι νεκροί»…
ingr
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα “Like” και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας…!
