Άρθρο αναγνώστη:
Τι είναι δημοκρατία; Τι είναι το πολυπόθητο πια ‘κοινό καλό’; Αναλογιστείτε τις έννοιες αυτές όπως σας τις διδάξανε στο σχολείο. Μάλλον έχουν χάσει οι λέξεις την αξία τους τη σήμερον ημέρα.. Έχουν καμία σχέση με τη σημερινή Ελλάδα; Τι οδήγησε στο σημερινό χάος; –Η απάντηση φαντάζει εύκολη, ωστόσο είναι;
Αναγνώστες, έχουμε όλοι συνηδητοποιήσει(ελπίζω) οτι το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι σάπιο, παλιό, σκουριασμένο.
Τα πρόσωπα που αντιπροσώπευαν το κουτοπόνηρο λαό μάς ρίχνουν καθημερινά τις μάσκες τους τώρα που οι καταστάσεις οδήγησαν στην ανάγκη ανθρώπων σοβαρών,που θα ενδιαφερθούν οχι για τις μετοχές τους, αλλά για εμάς. Εμένα, εσένα, αυτόν. Τον γεροντάκο που δεν μπορεί να πληρώσει τα φάρμακα του, το μεσήλικα οικογενειάρχη που δεν μπορεί να σπουδάσει το παιδί του, τον εικοσάρη που βλέπει τα όνειρα του να πετούν στη σκιά της ανεργίας. Καθημερινά παίρνονται μέτρα απο τη τωρινή κυβέρνηση που προσβάλουν τα δικαιώματα μας, πρώτα ως ανθρώπους και υστερα ως εργαζόμενους. Αδικία, αδικία, αδικία, εκφράσεις που παρατήρεις στα χείλη όλων. Φόροι, έκτακτες εισφόρες, περικοπές στο βωμό της λιτότητας, αυτής της περιβόητης χάρυβδης. Οικονομικές πολιτικές υπέρμαχες των τραπεζών, των καπιταλιστών της τρόϊκας εις βάρος του λαού. Ως πότε; Θα ανεχόμαστε την αδικία με ενα πρόσφατο δημοψήφισμα, δήθεν εξιλέωση της δημοκρατίας στα μάτια του κόσμου;
Αυτοί που μας κυβερνούν πολύ απλοϊκά δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, που δεν ειναι άλλη του να υπηρετούν το ‘κοινό καλό’ . Τα ίδια-άδεια πρόσωπα που μας υπονόμευαν τόσα χρόνια βρίσκονται ακόμα στην εξουσία, και με τη δική μας ψήφο, ναι, έχουν ακόμη το δικαίωμα να συνεχίσουν. Ο Bενιζέλος, αν θυμάμαι καλά, ήταν υπεύθυνος για το περίφημο νόμο περί ευθύνης υπουργών και τη διαγραφή των πράξεων τους, όσο δε και τη μη ποινική δίωξη τους. Αστείο, τραγελαφικό ο ίδιος άνθρωπος που νομιμοποίησε τη βουλευτική ασυδοσία να βρίσκεται σήμερα στο τιμόνι της οικονομίας ‘προσπαθώντας’ να μας βγάλει απο τη κρίση.
Φταίνε τα εκλεγμένοι, φταίνε οι πολιτικές τόσων χρόνων, μα μη βγάζουμε τον εαυτό μας απ’έξω. Ο βουλευτής μπόρεσε να κλέψει γιατι εμείς τον ψηφίσαμε δίχως απαιτήσεις, μόνο ρουσφέτια.
Μνημόνιο, έπρεπε να το υποστούμε. Δανειακές συμβάσεις έπρεπε να τις υπογράψουμε. Κούρεμα, έπρεπε να το δέχτουμε. Κυβέρνηση δοσίλογη, πρέπει να την αντέξουμε. Πολλά ‘πρέπει’ δεν νομίζετε; Αν σας αρέσει η λέξη πρέπει, ίσως σας άρεσε και η τελευταία πρόταση, αν όχι όμως, πρέπει να κάνoυμε κάτι γι’αυτό, δεν νομίζετε...;
επιμέλεια: obi
