Κι όταν μιλάμε για την Εθνική ομάδα, το μυαλό μας πάει στον απόλυτο αρχηγό, τον Γιώργο Καραγκούνη. Ο τυπάρας, άλλωστε, πήρε το περιβραχιόνιο από τον Θοδωρή Ζαγοράκη, τον Άγγελο Μπασινά και τον Αντώνη Νικοπολίδη, τους υπόλοιπους… 100άρηδες της παρέας που το 2004 μαζί με τον Ότο Ρεχάγκελ και τα υπόλοιπα παιδιά έστειλαν τους Έλληνες πιο ψηλά και από τον… Όλυμπο. Άφθαρτος στα μάτια όσων αγαπούν την Εθνική ομάδα παρότι στην Ελλάδα σκοτώνουν τα άλογα πριν καν γεράσουν, ο «τυπάρας» ετοιμάζεται να χρίσει τον διάδοχό του. Το τέλος του στα γήπεδα, άλλωστε, πλησιάζει. Το ομολόγησε σε μια έκρηξη ειλικρίνειας, αν και σπάνια προγραμματίζει έγκαιρα το επόμενο βήμα του. Αλλά το νιώθει. Το αντιλαμβάνεται! Ίσως και να το επιδιώκει κιόλας. Του λείπει εξάλλου η οικογένειά του. Θέλει να ζήσει με τα παιδιά του όσα του στέρησε η αφοσίωση στη στρογγυλή θεά. Αλλά μέχρι τότε, υπάρχει το Euro. Εκεί που θέλει να οδηγήσει την Εθνική σε ακόμα μία επιτυχημένη πορεία. Για να αφήσει ακόμα πιο βαριά κληρονομιά. Και ποιος ξέρει... Ίσως να αποδειχθεί ότι έχουν δίκιο αυτοί που ισχυρίζονται ότι «αν περιμένουμε να βαρεθεί ο Καραγκούνης. βλέπουμε να σταματάει μαζί με τον Φετφατζίδη ύστερα από καμιά δεκαπεντάρια χρόνια...»-Η Εθνική μας ομάδα είναι 8η στον κόσμο. Με πολλές πιθανότητες να αναρριχηθεί ακόμα και στην πεντάδα. Απίστευτο;
Είναι τρομερό επίτευγμα να είναι η Εθνική μας πιο πάνω από την Αργεντινή και τη Γαλλία που είναι παγκόσμιες πρωταθλήτριες Όμως ακόμη πιο σημαντικό είναι η συνέπεια που δείχνει τα τελευταία δέκα χρόνια. Είναι η τέταρτη διοργάνωση όπου δίνουμε το παρών από το 2004 και έπειτα. Αυτό κρατάμε πάνω απ’ όλα, τη σταθερή παρουσία σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Η όγδοη θέση είναι το κερασάκι.
-Μπορούμε να σκαρφαλώσουμε βαθμολογικά κι άλλο;
Θα δούμε, μακάρι αλλά και μόνο που βρισκόμαστε εδώ θα πρέπει στην ΕΠΟ να πάρουν τη βαθμολογία να την τοιχοκολλήσουν, για να θυμόμαστε πάντα πού είχαμε φτάσει μια εποχή.
-Το δικό σας «ταβάνι» σε αυτό το Εuro μέχρι πού φτάνει; Να σου θυμίσω ότι το 2004 ο Φύσσας αναγκάστηκε να αλλάξει την ημερομηνία του γάμου του…
Εγώ θα είμαι ευχαριστημένος με μια καλή παρουσία. Να είμαστε ανταγωνιστικοί, να το ευχαριστηθούμε πρώτα απ’ όλα εμείς, γιατί τέτοιες διοργανώσεις δεν σου συμβαίνουν συχνά. Ο στόχος μας είναι να περάσουμε στην επόμενη φάση, αλλά το σημαντικό είναι να παρουσιάσουμε μια ομάδα που θα τη θυμάται ο κόσμος.
-Ποια είναι η αιχμή του δόρατος αυτής της Εθνικής; Πού θα στηριχθείτε για να πετύχετε όσα ονειρεύεστε;
Στην ομάδα. Στο σύνολο! Εκεί στηριζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια. Το διατηρούμε αναλλοίωτο και δεν επηρεαζόμαστε από τα θετικά ή τα αρνητικά. Είμαστε οικογένεια. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Σίγουρα υπάρχουν και παίκτες που σαν μονάδες είναι πολύ καλοί παίκτες και ευχόμαστε να βρίσκονται σε καλή κατάσταση στο Euro και έτσι να πάμε ακόμα καλύτερα. Αλλά σου επαναλαμβάνω ότι πάνω απ’ όλα είμαστε σύνολο. Εκεί ποντάρουμε.
- Πρόσφατα μας αποκάλυψες ότι το 2008 επηρεάστηκε η Εθνική απ’ όσα συνέβησαν στην υπόθεση Βάλνερ. Να ανησυχούμε μήπως ζήσουμε παρόμοια πράγματα και φέτος αν πάει κάτι στραβά στο πρωτάθλημα;
Θέλω να πιστεύω πως όχι. Αυτό ήταν ένα γεγονός μεμονωμένο. Όντως επηρέασε όλη την ομάδα αρνητικά. Τώρα, όμως, είμαστε πάρα πολύ καλά και δεν επιτρέπεται να αφήσουν οτιδήποτε να επηρεάσει το κλίμα της ομάδας. Έχουμε, άλλωστε, στο μυαλό μας και όσα συνέβησαν το 2008, τα οποία λειτουργούν ως παράδειγμα προς αποφυγή.
- Αυτή η ομάδα διαθέτει δύο πρωταθλητές Ευρώπης, εσένα και τον Κατσουράνη. Φαίνεται ότι είστε ακόμη αναντικατάστατοι…Υστερούμε σε καλούς κεντρικούς;
Είναι και ο Άγγελος Χαριστέας και ο Χαλκιάς. Θα διαφωνήσω ότι λείπουν παίκτες στη μεσαία γραμμή. Βλέπουμε πως ο κ.Σάντος καλεί και αξιοποιεί πολλούς παίκτες. Είναι σημαντικό για την ομάδα. Κάθε ομάδα χρειάζεται και έμπειρους παίκτες, όπως εμείς που συνδέουμε το σήμερα με το 2004, αλλά και νέους με φιλοδοξίες. Η χημεία είναι σημαντικό στοιχείο.
- Ο Γκάρι Λίνεκερ έλεγε ότι κάποτε ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα, στο οποίο παίζουν πολλές ομάδες, αλλά στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί. Μήπως το ίδιο λένε πλέον στην Ευρώπη για την Εθνική Ελλάδος;
Όχι τον τελευταίο καιρό, αλλά αυτό γίνεται τα τελευταία χρόνια. Διότι είναι λίγες οι ήττες. Δεν θέλουμε να χάνουμε. Μετράμε ήδη ένα εντυπωσιακό σερί 17 αγώνων χωρίς ήττα, ενώ και παλαιότερα είχαμε 15 αγώνες αήττητοι. Είναι πολύ σημαντικά αυτά τα ρεκόρ. Αποκτάμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, αφού πιστεύουμε ότι κανείς δεν μπορεί να μας κερδίσει, ενώ και οι αντίπαλοι μας σέβονται περισσότερο, για να μην πούμε ότι μας φοβούνται.
- Η Ελλάδα άφησε στη δεύτερη θέση την Κροατία, την έστειλε στα μπαράζ, εκεί που διέσυρε την Τουρκία μέσα στην Κωνσταντινούπολη, αλλά στο πρώτο φιλικό μετά την πρόκριση είδα ελάχιστο κόσμο στο γήπεδο...
Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Έχουμε δώσει τον καλύτερο εαυτό μας, την ψυχή μας. Αλλά γενικά έτσι ζούμε την κατάσταση στην Ελλάδα. Μόνο για ένα-δύο χρόνια μετά το 2004, όταν η Εθνική έγινε μόδα, βλέπαμε γεμάτα γήπεδα. Και δεν είναι δικαιολογία το ότι παίζουμε στην Αθήνα. Είναι το μοναδικό παιχνίδι στην Αθήνα έως το Euro, ενώ και η Ρωσία είναι πολύ καλή ομάδα, η οποία προκρίθηκε στα τελικά και μπορούσε να λειτουργήσει ως μαγνήτης. Στην Ελλάδα, όμως, ο κόσμος αγκαλιάζει την Εθνική όταν γίνεται μόδα διότι ασχολείται μόνο με τις ομάδες, τους συλλόγους. Νομίζω ότι όσο πλησιάζει το Euro θα βιώσουμε ανάλογες καταστάσεις, ενώ το ίδιο θα συμβεί και αν τα πάμε καλά στην τελική φάση.
- Ο Χολέμπας έκανε ήδη ντεμπούτο στην Εθνική. Ακούγεται, όμως, και η προοπτική να παίξει ως Έλληνας και ο Βιεϊρίνια. Πάμε σε ένα μοντέλο ελληνοποιήσεων για να βρούμε παίκτες; Πώς το εισπράττετε οι διεθνείς;
Μέχρι σήμερα καυχιόμαστε ότι είμαστε από τις λίγες Εθνικές, αν όχι η μοναδική με παίκτες μόνο με Έλληνες. Η Πορτογαλία έχει τους Βραζιλιάνους, η Ιταλία και Αργεντινούς και Βραζιλιάνους, ενώ η Γερμανία απ’ όλες τις φυλές της Ευρώπης και όχι μόνο. Ο Χολέμπας είναι Έλληνας διότι ο πατέρας του είναι Έλληνας. Δεν πήρε την υπηκοότητα. Όσο για τον Βιεϊρίνια, τον εκτιμώ πολύ. Είναι ο παίκτης που κάνει τη διαφορά! Αλλά και σαν χαρακτήρας είναι εξαιρετικός και εντός και εκτός γηπέδων. Δεν μπορείς όμως εύκολα να τον δεις ως Έλληνα, ως ποδοσφαιριστή που μπορεί να ταυτιστεί με τη σημαία της χώρας, με το Εθνόσημο. Δεν θα μπορούσα να δω κανέναν που δεν έχει ρίζες ελληνικές. Είμαι της γνώμης ότι καλό θα είναι να μην ακολουθούμε το παράδειγμα των χωρών που προανέφερα. Άλλοι βέβαια αποφασίζουν. Εγώ λέω τη γνώμη μου. Από κει και πέρα, όμως, έχουμε αποδείξει ότι εμείς υποδεχόμαστε με αγάπη όποιον καλείται στην Εθνική.
- Αποδέχεσαι τη φυγή από την Εθνική ως ένδειξη διαμαρτυρίας για συλλογικά ή προσωπικά προβλήματα;
Ο καθένας μπορεί να κάνει αυτό που σκέφτεται, αυτό που θέλει. Πρόκειται για προσωπική απόφαση. Ο καθένας έχει τους λόγους του. Σε μένα, μετά από είκοσι χρόνια, δεν έχει τύχει κάτι τέτοιο. Αλλά η απόφαση του καθενός είναι σεβαστή. Προσωπικά, πάντως, θεωρώ ύψιστη τιμή να παίζεις3 για την Εθνική, να φοράς το Εθνόσημο στο στήθος. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι σέβομαι την απόφαση του καθενός.
- Ο Φάνης Γκέκας επέστρεψε στην Εθνική με μια μεγάλη συγγνώμη. Τον αγκαλιάσατε, τον υποδεχθήκατε σαν να μην έχει συμβεί το παραμικρό. Μήπως ήρθε η ώρα να επιστρέψει και ο Κυργιάκος; Ο Σάντος, άλλωστε, απέδειξε ότι δέχεται κάθε παίκτη αν αυτό είναι για το καλό της Εθνικής.
Αυτό είναι θέμα προπονητή αλλά και της ομοσπονδίας. Κάθε παίκτης μπορεί να κάνει ένα λάθος, να μην πάρει τις σωστές αποφάσεις, αλλά από κει και πέρα είναι δικό του θέμα να μιλήσει με την Ομοσπονδία, με τον προπονητή αν αλλάξει γνώμη και θελήσει να επιστρέψει. Ο Σωτήρης φέρθηκε σαν κύριος. Ναι μεν έφυγε, αλλά δεν είπε το παραμικρό για την ομάδα. Ήταν προσωπική του απόφαση. Αν θέλει να γυρίσει, είναι δική του η απόφαση και βεβαίως του προπονητή και της Ομοσπονδίας.
- Αν έβαζες… παγωμένα μπαλάκια για να φτιάξεις την κλήρωση της τελικής φάσης, ποιους θα έβγαζες αντιπάλους της Εθνικής;
Όλα τα παιχνίδια είναι τα ίδια. Θα θυμίσω ότι πήγαμε το 2004 στο Euro στον πιο δύσκολο όμιλο και τα καταφέραμε. Είχαμε Ισπανία, Ρωσία και Πορτογαλία. Περάσαμε και αυτό δείχνει ότι δεν παίζουν ρόλο οι αντίπαλοι, αλλά να είσαι εσύ καλά και να βλέπεις κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Το 2008 είχαμε θεωρητικά πιο βατό όμιλο. Αλλά αποτύχαμε. Εδώ, όμως, να τονίσω ότι το Euro είναι πιο δύσκολο από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όλες οι ομάδες είναι κορυφαίες. Γι’ αυτό και το κατακτούν ευρωπαϊκές ομάδες τα τελευταία χρόνια· αν εξαιρέσεις την Αργεντινή και τη Βραζιλία, στην κορυφή βρίσκονται Εθνικές από την Ευρώπη.
- Ο Φερνάντο Σάντος κατάφερε να διατηρήσει τα θετικά στοιχεία του Ότο Ρεχάγκελ και να προσθέσει ορισμένα δικά του. Τι έβαλε στην Εθνική και «τρέχει» επί των ημερών του αυτό το εκπληκτικό σερί;
Δουλεύουμε περισσότερο στην τακτική. Δίνουμε βάση σε οργανωτικά ζητήματα. Δεν είναι τρομερές οι αλλαγές. Όταν μια ομάδα έχει ήδη πετύχει κάποια πράγματα, ασφαλώς δεν χαλάς τη συνταγή. Έχουμε πειθαρχία, οργάνωση, τακτική. Θέλει να προσθέσει και στοιχεία στον επιθετικό τομέα. Το δείξαμε και κόντρα στη Ρωσία, μια πολύ καλή ομάδα.
- Γιατί του βγάζεις το καπέλο και τι ενδεχομένως χρειάζεται να διορθώσει;
Γενικά του αξίζουν συγχαρητήρια, διότι δεν είναι εύκολο να διαδεχθείς έναν προπονητή σαν τον Ρεχάγκελ, με τις επιτυχίες που είχε η Εθνική μαζί του. Ήρθε σε μια ομάδα και χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής, αλλά κατάφερε και κράτησε την ομάδα σε καλό επίπεδο. Και αγωνιστικά αλλά και στην ατμόσφαιρα, στο κλίμα μέσα στα αποδυτήρια. Είναι δίκαιος και αυτό το καταλαβαίνουν όλοι οι παίκτες. Επίσης δίνει ευκαιρία σε όλους όσοι έχουν τη φιλοδοξία να παίξουν στην Εθνική. Επιβάλλει τον σεβασμό και την πειθαρχία χωρίς να κάνει κάτι ακραίο. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να διορθώσει κάτι.
- Πόσες φορές έχεις κάνει ένεση για να ξεπεράσεις τον πόνο, για να παίξεις και να φτάσεις στο ρεκόρ συμμετοχών; Έχεις καταγράψει κάπου τις ενέσεις;
Οποιοσδήποτε ποδοσφαιριστής τρελαίνεται όταν χάνει κάποια παιχνίδια. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για αγώνες της Εθνικής, όπου μαζευόμαστε κάθε μήνα ή κάθε δύο μήνες και δεν θέλουμε να χάσουμε έναν αγώνα. Εντάξει, μερικές φορές σφίγγουμε τα δόντια, κάνουμε ενέσεις. Αλλά δεν είμαι μόνο εγώ. Υπάρχουν και άλλα παιδιά που κάνουν το ίδιο.
- Θα προσπεράσεις τον Ζαγοράκη; Θα του πάρεις το ρεκόρ συμμετοχών;
Στόχος για μένα είναι να περνάμε στα τελικά κάθε διοργάνωσης και να έχουμε επιτυχία με την Εθνική. Από τους παίδες μέχρι σήμερα, δόξα τω Θεώ έχουμε καταφέρει να επιτυγχάνουμε τους στόχους μας. Και της Εθνικής και τους προσωπικούς. Σαν παίδες βγήκαμε 3οι στην Ευρώπη. Στις Ελπίδες βγήκαμε 2οι, ενώ σαν άνδρες κατακτήσαμε το Euro το 2004. Αυτό έχει σημασία για μένα. Να πετυχαίνει η Εθνική τους στόχους της, να συμμετέχει σε μεγάλες διοργανώσεις. Το προσωπικό περνάει σε δεύτερη μοίρα. Αλλά όπως το θέτεις, ναι με 113 συμμετοχές, νομίζω ότι μπορώ να προσπεράσω τον Ζαγοράκη, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο αριθμός 113 συνοδεύεται από επιτυχίες και διακρίσεις.
- Κάποιοι λένε ότι αν περιμένουμε να βαρεθεί ο Καραγκούνης την Εθνική, θα τον δούμε να αποχωρεί μαζί με τον Φετφατζίδη σε 10-15 χρόνια…
(Γέλια) Νομίζω σιγά-σιγά φτάνουμε προς το τέλος. Όσο και αν δεν το θέλουμε, βαραίνουν τα πόδια, βαραίνει το κορμί. Είναι μεγάλη η πίεση, πολλά τα παιχνίδια. Δεν είναι μόνο η σωματική κούραση, αλλά η ψυχολογική, η οποία είναι πολύ πιο ισχυρή. Η προσμονή του παιχνιδιού, τα ταξίδια, όλα αυτά είναι πολύ πιο κουραστικά από το να τρέξεις 10-15 χιλιόμετρα στο γήπεδο.
- Είναι όμως σαν το ναρκωτικό. Όταν σου λείπει, τότε… υποτροπιάζεις!
Είναι έτσι όπως τα λες. Τα θετικά είναι περισσότερα και η χαρά της νίκης σε βοηθούν να αναπτερώσεις τις δυνάμεις σου και τις σωματικές και τις ψυχολογικές.
- Πώς μπορεί να προετοιμαστεί ένας ποδοσφαιριστής για τη στιγμή της αποχώρησης; Εσύ το σκέφτεσαι;
Είναι δύσκολο. Δεν θέλεις να το σκέφτεσαι, αλλά σ’ το βάζουν άλλοι στο μυαλό. Εσύ, όμως, έχεις διαμορφώσει τη ζωή σου με το ποδόσφαιρο. Την προετοιμασία για έναν αγώνα, τα συναισθήματα που δημιουργεί το αποτέλεσμα. Όλη η καθημερινότητά σου επικεντρώνεται εκεί. Αν σταματήσεις, τότε όλα αλλάζουν. Διαφοροποιείται όλη η ζωή σου. Τη βάζεις σε άλλες βάσεις, τις οποίες πρέπει τότε να βρεις, διότι είπαμε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν θέλεις ούτε να σκέφτεσαι πώς μπορεί κάποια στιγμή να αποχωρήσεις.
- Ο Τάκης Φύσσας βρήκε τον ρόλο του μέσα στο ποδόσφαιρο. Παρέμεινε και μάλιστα δίπλα στην Εθνική που υπεραγαπά. Εσύ τι θα κάνεις;
Εγώ είμαι αφοσιωμένος σε αυτό που κάνω. Λένε ότι όταν σχεδιάζεις πράγματα, ο Θεός γελάει μαζί σου. Γι’ αυτό και δεν σχεδιάζω το παραμικρό. Αποφασίζω την τελευταία στιγμή. Ακόμα και για τις διακοπές μου το καλοκαίρι, τρέχω την τελευταία μέρα και δεν βρίσκω ξενοδοχείο. Δεν ξέρω λοιπόν τι θα κάνω αν και όταν έρθει αυτή η ώρα. Σου είπα ότι δεν θέλω να το σκέφτομαι…
- Λένε πως βουτάς εύκολα και γκρινιάζεις. Τι απαντάς;
(γέλια) Εντάξει, είμαι γενικά γκρινιάρης. Αλλά το έχω ελαττώσει λίγο. Έτσι όμως είμαι από τη φύση μου. Παθιάζομαι με αυτό που κάνω και ίσως γκρινιάζω λίγο παραπάνω. Μπορεί να κάνει όμως και καλό, διότι μερικές φορές σταματάει τον ρυθμό όταν χρειάζεται. Το έχω ωστόσο ελαττώσει όπως σου είπα, διότι υπάρχουν και στιγμές που μπορεί επηρεάσει αρνητικά, να κόψει τον δικό μας ρυθμό.
-Δεν σου κρύβω ότι μου έχει λείψει η «μπαλαρίνα» που σε σατίριζε ο Μητσικώστας. Όταν πρωτοείδες την εκπομπή γέλασες ή ενοχλήθηκες λιγάκι;
Γέλασα πολύ. Έχω δει τον Μητσικώστα και κάναμε και πλάκα. Είναι ωραία η σάτιρα και γελάς όταν σε σατιρίζει ο άλλος. Με τον χορό, πάντως, δεν έχω την παραμικρή σχέση. Είμαι τελείως ανεπίδεκτος.
- Αν είχες εσύ το ταλέντο του Μητσικώστα και μπορούσες να σατιρίσεις, ποιον θα επέλεγες από το χώρο του ποδοσφαίρου;
Πολλοί έρχονται στο μυαλό μου. Αλλά δεν έχω κάτι συγκεκριμένο.
- Ύστερα από σχετική έρευνα, συμπεριλήφθηκες στα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα του ποδοσφαίρου παγκοσμίως. Όπου πας στο εξωτερικό όλοι θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί σου.
Πρώτη φορά το ακούω. Το μόνο που μπορώ να πω ότι τόσα χρόνια που παίζω ποδόσφαιρο και σε υψηλό επίπεδο, με την Εθνική, την Ίντερ, την Μπενφίκα, τον Παναθηναϊκό ίσως είναι φυσιολογικό. Άλλωστε εκτός από το ποδόσφαιρο δεν ασχολούμαι με κάτι άλλο. Ούτε πηγαίνω σε πάρτι, αφού δεν είμαι σελέμπριτι, ενώ και οι συνεντεύξεις δεν είναι στο φόρτε μου.
- Θα μπορούσε να είναι το μότο σου «όλοι σας και μόνος μου»;
(γέλια) Μικρός, όταν έπαιζα στην αλάνα, το έκανα και αυτό.
- Στην Ιταλία, όπου έπαιξες, όχι μόνο δεν σκοτώνουν τα άλογα, αλλά ακολουθούν τη συνταγή του παλιού καλού κρασιού, όπως ο Μαλντίνι, ο Ντελ Πιέρο...
(γέλια) Ωραία, με ενθαρρύνεις!
- Αντίθετα, στην Ελλάδα τα… σκοτώνουν.
Ναι, όντως, στην Ελλάδα οι παίκτες φθείρονται εύκολα και είναι αναλώσιμοι. Οι φίλαθλοι θέλουν αλλαγές, γι’ αυτό και το καλύτερό τους είναι οι μεταγραφές, να βλέπουν νέα πρόσωπα. Ακόμα και 15 μεταγραφές να γίνονται, οι φίλαθλοι χαίρονται. Στο εξωτερικό υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός. Στην Ιταλία, μάλιστα, όπως μου ανέφερες, υπάρχει σεβασμός για τους Ιταλούς παίκτες. Στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όχι επειδή οι ξένοι που έρχονται στη χώρα μας βρίσκονται σε καλύτερο επίπεδο. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν πιτσιρικάς στον Πύργο, αγαπούσαμε περισσότερο τους Καλαματιανούς ή τους Πατρινούς και τους Αρκάδες που αποκτούσε ο Πανηλειακός παρά τους Πυργιώτες.
- Τώρα που βρίσκεσαι πολλή ώρα στον πάγκο, νιώθεις ότι κάθεσαι σε καρφιά;
Σίγουρα, δεν μπορείς να συμβιβαστείς με την ιδέα του πάγκου. Κάνω αυτά που έκανα και στο παρελθόν, πεισμώνω, και προσπαθώ περισσότερο να παίξω καλύτερα για να επιστρέψω στην ενδεκάδα.
- Πώς καταφέρνει η Εθνική και παραμένει εκτός ελληνικής πραγματικότητας δίχως να επηρεάζεται από τη μιζέρια;
Πιστεύω ότι το 2004 άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας. Όταν κατακτάς ένα Euro αλλάζουν όλα. Η Εθνική ανέβηκε επίπεδο. Οι ποδοσφαιριστές έρχονται πλέον με χαρά και η Εθνική μπαίνει στην κορυφή των προτεραιοτήτων. Παλαιότερα κάποιοι ιεραρχούσαν ψηλότερα τις υποχρεώσεις των συλλόγων. Αλλά όλα αυτά έχουν αλλάξει. Οι παίκτες δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους. Η Εθνική αποτελεί την ύψιστη τιμή, αλλά δίνει πλέον και κίνητρο. Τι κίνητρο; Να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι στην κορυφή του κόσμου, στην 8η θέση της FIFΑ; Απίστευτο και όμως «ελληνικό». Δεν μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά κανείς με την ομάδα του. Η Εθνική λειτουργεί επίσης και ως διέξοδος για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα γενικότερα και στο ποδόσφαιρό μας ειδικότερα. Όταν, μάλιστα, φτάνεις τόσο ψηλά, όταν συμμετέχεις σε μια γιορτή όπως είναι ένα Euro, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, τότε όλα τα παιδιά βγάζουν τον καλύτερο εαυτό τους και η Εθνική σφύζει από υγεία… Στο καλό και υγιές κλίμα μεγάλο ρόλο παίζει και η συμβολή της ΕΠΟ και του Τάκη Φύσσα, ο οποίος λειτουργεί σαν πυροσβέστης και φροντίζει να μη δημιουργούνται θέματα.
- Υπάρχει περίπτωση να σε δούμε στην Αμερική του χρόνου; Παρέα με τον Ανρί ή τον Μπέκαμ;
-Ναι, είχε γραφτεί πέρσι μετά το φιλικό με το Εκουαδόρ. Καμία σχέση. Δεν ξέρω από πού προέκυψαν αυτά. Όπως σου είπα νωρίτερα, δεν κάνω σχέδια. Αφήνω τα πράγματα όπως έρθουν. Το καλοκαίρι είναι για μένα σε έναν αιώνα. Είμαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής σε οτιδήποτε. Πόσο μάλλον στον επαγγελματικό τομέα. Σκέφτομαι και ζω μόνο το τώρα. Το απολαμβάνω και θα αντιμετωπίσω τα δεδομένα όταν έρθει εκείνη η ώρα. Δεν το κάνω για να αποφύγω την ερώτησή σου. Έτσι λειτουργώ ως άνθρωπος.
- Πώς βγήκε το «τυπάρας»;
Δεν θυμάμαι. Στην Εθνική μού το είχαν κολλήσει παλιά. Δεν θυμάμαι όμως τον νονό.
* Λόγω της μεγάλης έκτασης της συνέντευξης το δεύτερο μέρος θα δημοσιευτεί αύριο και θα περιλαμβάνει... καυτές ατάκες!
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα “Like” και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας…!
