Για τον Χρήστο Φερεντίνο το Πρωινό του ANT1 είναι η πιο μεγάλη πρόκληση της καριέρας του
-τουλάχιστον από τότε που παρίστανε τον ντέτεκτιβ.«Επί δεκαοχτώ χρόνια στην τηλεόραση, φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να ξυπνήσω πρωί. Επειδή προέρχομαι από το ρεπορτάζ, το να περάσω στη θεματολογία του πρωινού, που είναι κυρίως ψυχαγωγική, με γέμιζε άγχος. Αλλά είναι νόμος της πρωινής τηλεόρασης ότι πρέπει να είσαι χαλαρός και, όπως μου θύμισαν οι οχτάχρονοι γιοι μου, δεν τραβάω κανένα ζόρι, δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν».
«Από τότε που ξεκίνησα, όλος ο κόσμος της σόουμπιζ, η επωνυμία, δεν με συγκινούσε ποτέ ιδιαίτερα». Η επωνυμία που απέκτησε ο Φερεντίνος, παραδόξως, δεν ήρθε από τις εκπομπές τύπου Ακούνα Ματάτα ή με τις φάρσες του Μπαμ!. Ο πανικός, όπως λέει ο ίδιος, έγινε με τα τηλεπαιχνίδια, κυρίως με το Deal και το Super Deal. Δεκάδες άνθρωποι στο δρόμο τού ζητούσαν να τους βάλει στο παιχνίδι. «Αυτό που έγινε με το Deal ήταν απίστευτο, ποτέ δεν το περίμενα ότι θα μου συνέβαινε, γιατί πάντα είχα μια διακριτική παρουσία στην τηλεόραση, μολονότι δεν έχω λείψει για περισσότερο από ένα εξάμηνο από τότε που ξεκίνησα, το 1993».
«Το highlight της καριέρας μου στις δουλειές του ποδαριού ήταν άλλο: ντετέκτιβ. Είχα ένα μηχανάκι τότε, ένα δίχρονο ρημάδι, και, μαζί με έναν φίλο μου που είχε καλύτερη μοτοσικλέτα, ήμασταν τα τσιράκια του μεγάλου ντετέκτιβ και κάναμε παρακολουθήσεις. Όμως, επειδή το μηχανάκι μου δεν πήγαινε μία, οι "ύποπτοι" μου ξέφευγαν. Εννοείται ότι όλες οι υποθέσεις είχαν να κάνουν με κέρατα. Θυμάμαι μια πολυκατοικία στα νότια προάστια που ήταν ολόκληρη ένα κέρατο, το σπίτι των οργίων. Παρακολουθούσαμε και τηλέφωνα – ακόμα ηχούν στ’ αφτιά μου τα λόγια μεταξύ παράνομων εραστών. Ήταν μια δουλειά για βαρέα/ανθυγιεινά ένσημα, με κάποιον τρόπο όλα αυτά όμως με προετοίμαζαν για τη δημοσιογραφία».
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα “Like” και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας…!
