Η χώρα διήρχετο μίαν οικονομικήν κρίσην, αναζητούσα διέξοδον εξ ενός οικονομικού αδιεξόδου εις το οποίον είχε περιέλθει. Από μακρού χρόνου η αδυναμία της συνεννόησης μεταξύ ττων υπευθύνων πολιτικών παραγόντων παρά πάσαν επίκλησην του ανωτάτου άρχοντος της χώρας - της ΤΡΟΙΚΑΣ - είχαν περιαγάγει την χώραν εις αδιέξοδον. Ουδείς εκ των πολιτικών αρχηγών ανελάμβανε να βοηθήσει τον ανώτατο άρχοντα για ανεύρεση λύσης εντός των Συνταγματικών πλαισίων. Η κατάστασης αυτή προστιθεμένη εις μίαν αναρχικήν αντίληψη του τύπου ''ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ'' η οποία είχε επιβληθεί σχεδόν εις όλα τα άτομα της κοινωνίας είχε δημιουργήσει τον έσχατον κίνδυνον να αλωθεί η χώρα από από την εκτροπή εθνικών εκλογών ή δημοψιφίσματος. Οι Έλληνες δεν είναι ποτέ ευεπίφοβοι προς το κίνημα ''ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ'' διότι ο Έλληνας δεν δύναται να μην πληρώνει αφού εκ της μεταπολιτεύσεως και έπειτα κάνει το μαλάκα γεγονός που αποτελεί την βάσην δια της διαπαιδαγωγήσεως κατά το δρόμον της ιστορίας του. Προ αυτής της καταστάσεως ο σωτήρας - μεσσίας - ελπιδοφόρος άγγελος - τεχνοκράτης - τραπεζίτης, κύριος Λουκάς Παπαδήμος, η μόνη ουδετέραν εις τον χώρον του πολιτικού κατασπαραγμού δύναμης η οποία υπήρχε, έκρινεν ότι όφειλε να παρέμβει δια να αποτρέψει τον δρόμον προς τον κρημνόν αφού ο λαός πιθανόν να έκανε κακό εις τον εαυτό του.
