Μέσα από πολλά και διάφορα βίντεο που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, ένα βίντεο που κράτησα ως το πιο ελπιδοφόρο κατά τη δική μου άποψη είναι αυτό που παραθέτω εδώ:
Στις 28 Οκτωβρίου 2011, 71 χρόνια μετά το μεγάλο ΟΧΙ του ελληνικού λαού, ο ίδιος λαός ξαναείπε με τη στάση του και την αντίδραση του, ένα ακόμα ΟΧΙ σε όλους αυτούς που θέλουν να αποφασίζουν για το τι είναι καλό και σωστό γι’ αυτόν χωρίς αυτόν.
Ο μαθητής αυτός με τις ειδικές ανάγκες «έριξε στον Καιάδα» με τη στάση του όλους εκείνους που προσπάθησαν να τον ρίξουν πρώτοι, και αυτόν αλλά και όλους τους συμπατριώτες του με ειδικές ανάγκες ή χωρίς, με τις πολιτικές τους αποφάσεις και τους δικούς τους μονόδρομους.
Ο μαθητής αυτός ονομάζεται Χρήστος Μελεμενής του Γεωργίου. Επικοινώνησα με το σχολείο του και με τη δασκάλα η οποία είναι τα «μάτια και τα χέρια του» όπως χαρακτηριστικά μου έγραψε.
Δεν θα γράψω τίποτα δικό μου από εδώ και κάτω αλλά τα όσα μου είπε η Κα Τσορτανίδου Αθηνά για τον μαθητή της.
Ο Χρήστος είναι τυφλός και καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Είναι πανέξυπνος και έχει τρομερή μνήμη. Είναι κοινωνικός και αποζητά τη συντροφικότητα των συνομηλίκων του. Προσλήφθηκα φέτος για να κάνω παράλληλη στήριξη στα φιλολογικά του μαθήματα. Ο Χρήστος δεν έχει βιβλία braille όμως για αυτή τη χρονιά και έτσι η παράλληλη στήριξη εντός τάξης αναγκαστικά γίνεται εξατομικευμένη διδασκαλία σε άλλη αίθουσα, στερώντας του την συναναστροφή με τους συνομηλίκους του για κάποιες ώρες. Για αυτόν είμαι τα μάτια του και τα χέρια του. Μαθαίνει απίστευτα γρήγορα στηριζόμενος αποκλειστικά σε αυτά που ακούει. Το σχολείο δεν έχει δυνατότητα να του παρέχει μηχανή braille, εκτυπωτή braille ή υπολογιστή προσαρμοσμένο και προγραμματισμένο για τυφλά άτομα. Ο Χρήστος χρειάζεται συνέχεια κάποιον να τον μετακινεί με το καροτσάκι και εγώ καλύπτω και αυτή την ανάγκη τις ώρες που τουλάχιστον βρίσκομαι στο σχολείο. Το υπουργείο για κάποιο λόγο δεν έχει εγκρίνει βοηθητικό προσωπικό για να βοηθά το Χρήστο στην αυτοεξυπηρέτησή του. Ο Χρήστος έχει πάντα να πει έναν καλό λόγο για όλους, είναι πολύ αγαπητός από τους συμμαθητές του και ποτέ δεν τον έχω ακούσει να παραπονιέται.
Στην επικοινωνία μου μαζί της και στα λεγόμενα μου περί πολιτικής αντίστασης, (όχι κομματικής) του Χρήστου, η Κα Τσορτανίδου εξέφρασε μια ένσταση στις απόψεις μου –με την οποία συμφωνώ απόλυτα-και ο ίδιος ο Χρήστος εκφράστηκε ακριβώς όπως έπρεπε να κάνει.
Επίτρεψέ μου να θεωρήσω τον Χρήστο ως παράδειγμα αντίστασης στις αντιξοότητες της ίδιας της ζωής και όχι μόνο στην πολιτική κατάσταση. Όπως μου είπε ο ίδιος σήμερα ''Δεν έχει σημασία αν έστρεψα το κεφάλι μου δεξιά ή αριστερά. Σημασία έχει ότι μπορώ ακόμα και το κρατώ ψηλά.''
Το παραπάνω κείμενο πριν το δημοσιεύσω θα το στείλω στην Κα Τσορτανίδου, στον ίδιο τον Χρήστο και την οικογένειά του για έγκριση, παρόλο που μου δόθηκε η άδεια δημοσίευσης του ονόματός του στο blogμου και σε όποιο μέσο το επιθυμεί (χωρίς αυτό να το καπηλευτεί πολιτικά - κομματικά).
Ευχαριστώ την οικογένεια του Χρήστου, αλλά πολύ περισσότερο τον ίδιο για το αγωνιστικό τους παράδειγμα.
