Δονούμενα τραπέζια με παροχή αέρα, υδροκίνητα ντους, τρανταζόμενες καρέκλες, ταλαντευόμενα καθίσματα και άλλα παράξενα και τρομακτικά αντικείμενα παρέλαυναν από τα ιατρεία για…να βρεθεί μια κάποια λύση στην πάθηση που από τον 5ο π.Χ. αιώνα ακόμα είχαν ονομάσει “υστερία”.
Από τα τραπέζια και τις καρέκλες έφτασαν, κάποτε, οι επιστήμονες και οι γιατροί στην εφεύρεση του δονητή που ο ρόλος του από το 1869 που δημιουργήθηκε ο πρώτος δονητής και μέχρι το 1900 ήταν αποκλειστικά για ιατρική χρήση.
Ο dr George Taylor πατεντάρισε την πρώτη ατμοκίνητη συσκευή η οποία ήταν αρκετά ακριβή στην υλοποίησή της, περίπλοκη στην χρήση, δυσκίνητη και απευθυνόταν κυρίως σε ινστιτούτα spa και επιστήμονες ιατρούς. Με την έλευση του ηλεκτρισμού ο δονητής έγινε πιο εύχρηστος και ξεκίνησε την εμπορική του καριέρα.
Στην αρχή της εμπορικής πορείας τους προωθούνταν ως «ηλεκτρικές οικιακές συσκευές» σε περιοδικά για το σπίτι όπως το Modern Woman και Woman’s Home Companion. «Ανακουφίζει από τον πόνο. Θεραπεύει τις ασθένειες», «Δημιουργημένο από την γυναίκα που ξέρει τις ανάγκες της γυναίκας» (τω όντι) ήταν μερικά από τα μότο που συνόδευαν τις διαφημιστικές καταχωρήσεις.
Την δεκαετία του 50 τα γυναικεία περιοδικά δημοσίευαν και πάλι διαφημίσεις αλλά τους αποκαλούσαν κατ’ ευφημισμό «μηχανήματα για μασάζ» και τους προσέδιδαν άλλου τύπου ιδιότητες, όπως, π.χ. χρήσιμους για χάσιμο βάρους.
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα “Like” και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας…!
