60 εκατ. ευρώ πεταμένα στα σκουπίδια
Με πρωτοφανή αδιαφορία αντιμετωπίζονται οι θυσίες του ελληνικού λαού για την απόκτηση ιδιόκτητων εναερίων μέσων δασοπυρόσβεσης αλλά και τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν για την ειδική εκπαίδευση των χειριστών των ελικοπτέρων από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Σήμερα, εννιά χρόνια μετά τη δημιουργία και στελέχωση της περίφημης Υπηρεσίας Εναερίων Μέσων του Π.Σ., τη στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φορολογήσει ακόμα και τον… αέρα και τα κρατικά ταμεία είναι σχεδόν άδεια, μια τεράστια επένδυση που άγγιξε ή και ξεπέρασε τα 60 εκ. ευρώ βρίσκεται πεταμένη στα… σκουπίδια.
Ο λόγος για τα πέντε ιδιόκτητα ελικόπτερα της Π.Υ. (δυο Super Puma και τρία BK-117) τα οποία εδώ και αρκετούς μήνες «ξεκουράζονται» σε αποθήκη της Πάχης με τις μηχανές τους να βρίσκονται, κάπου, στο εξωτερικό, αλλά και τους 15 χειριστές τους οι οποίοι πάλαι ποτέ υπηρετούσαν στην πλέον μάχιμη υπηρεσία του Π.Σ. και σήμερα άλλοι βρίσκονται σπίτι τους και άλλοι σε διάφορες περιφερειακές μονάδες κάνοντας δουλειά «γραφιά» ή οδηγού!
Λεφτά υπήρχαν…
Η εξοργιστική –για τον κοινό νου- αποψίλωση μιας υπηρεσίας, τα μέλη της οποίας εκπαιδεύτηκαν με «χρυσάφι», έχει χρονική απαρχή εδώ και ενάμιση χρόνο.
Η Υπηρεσία Εναερίων Μέσων του Πυροσβεστικού Σώματος ( ΥΕΜΠΣ ) στελεχώθηκε το 2002 μετά την απόκτηση των δύο (2) Ελικοπτέρων ΒΚ-117 που στην συνέχεια ενισχύθηκε το 2004 με ένα ακόμη ΒΚ-117 και δύο (2) Ε/Π S.Puma. Από της ιδρύσεώς της, υποστηρίχθηκε στο πτητικό της έργο από την Ολυμπιακή Αεροπλοΐα στην οποία ενέταξε και τους Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς- χειριστές του Π.Σ οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν στη Σχολή της Ο.Α.
Για τη συγκεκριμένη Υπηρεσία επιλέχθηκαν και εκπαιδεύτηκαν 15 χειριστές της Π.Υ. Το έργο τους ήταν δύσκολο και ως εκ τούτου δαπανήθηκαν αρκετά χρήματα. Τα έξοδα για κάθε πιλότο υπολογίζονται ως εξής: Περίπου 50.000 € δαπανήθηκαν για την απόκτηση βασικού πτυχίου CPL (H) με μονοκινητήριο ελικόπτερο συν 8 ώρες για την απόκτηση τύπου σε δικινητήριο ελικόπτερο οι οποίες κόστισαν 1.500 € την ώρα , σύνολο 12.000 €.
Επίσης δαπανήθηκαν περίπου 5.000 €/ ανά χειριστή, για το σχολείο της ειδικότητας IFR (πτήση με όργανα) . Σε αυτά να προσθέσουμε και τα χρήματα που δόθηκαν για τις 35 – 40 ώρες που είχε ο κάθε χειριστής σε δικινητήριο ελικόπτερο προκειμένου να αποκτήσει χειριστές, την εμπειρία πτήσεως με όργανα. Η κάθε ώρα κόστισε 1.5000 €, δηλαδή σύνολο περίπου 50.000 € ανά χειριστή.
Εάν σε αυτά υπολογίσουμε ότι και στα χρόνια της θητείας του , ο κάθε χειριστής έχει πτητική εμπειρία τουλάχιστον 600 έως 1.000 ώρες και η κάθε ώρα πληρώθηκε επί 1.500 € προκύπτει ότι δαπανήθηκαν 900.000€ έως 1,5 εκατ. € ανά χειριστή. Αν, μάλιστα, πολλαπλασιάσουμε επί 15 (ο αριθμός των χειριστών) το ποσό ξεπερνά τα 15 εκ. ευρώ!
Ξεμείναμε από ελικόπτερα και τους κάναμε οδηγούς!
Ακόμα και ο πιο αδαής θα περίμενε ότι οι έμπειροι πιλότοι οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού θα μπορούσαν, σήμερα, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο Σώμα. Να πετάνε με τα ελικόπτερα, να επιτηρούν και να συντονίζουν, να μεταφέρουν ασθενείς και τραυματίες, γενικώς να αποδίδουν.
Κάτι που, προφανώς, θα έκαναν αν τα πέντε ιδιόκτητα ελικόπτερα της υπηρεσίας, η αγορά των οποίων κόστισε 45 εκ. ευρώ (!) δεν ήταν (από το Δεκέμβριο του 2010) καθηλωμένα στο έδαφος με τις μηχανές τους να «διακοπεύουν» κάπου στο εξωτερικό. Πρόκειται για τη γνωστή –για την ποινική της εξέλιξη- υπόθεση της τεχνικής συντήρησης των συγκεκριμένων εναερίων μέσων που μέχρι τις 29-9-09 γινόταν από την Ολυμπιακή Αερόπλοια ενώ στη συνέχεια (με την 1242/2010) δόθηκε στην ΙCSS S.A. από την οποία ανακλήθηκε το Δεκέμβριο του 2010.
Τα φωτογραφικά-ντοκουμέντα που έχει στη διάθεσή της η zougla.gr είναι ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί καθώς αποκαλύπτουν τον τόπο «αποθήκευσης» της περιουσίας του ελληνικού λαού.
Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι οι «αχρείαστοι» πλέον χειριστές να έχουν μετατραπεί από οδηγοί μέχρι και αξιωματικοί υπηρεσίας. Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι δυο αποστρατεύθηκαν –κακήν κακώς-, ένας υπηρετεί ως οδηγός στην Παλλήνη, μερικοί ακόμα πήγαν στην περιφέρεια και δυο παρέμειναν στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» όντας ο ένας διοικητής του άλλου σε μια, ανύπαρκτη, όμως, υπηρεσία!
Ρεπορτάζ: Πέτρος Κουσουλός
