Οι εκπρόσωποι του σημερινού αστικού συστήματος έχουν αρχίσει να κατανοούν πως χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.Τα συμφέροντα τους θίγονται, τα προϊόντα τους μένουν απούλητα κι έτσι αναγκάζονται να καταστρέψουν παραγωγικές δυνάμεις και να απολύσουν εργάτες. Ο ίδιος παράγοντας που βοήθησε τους αστούς να αναπτυχθούν ως τάξη, η τεράστια αύξηση της παραγωγής, είναι αυτός που τώρα στέκει εμπόδιο τους. Έτσι οι καταπιεζόμενοι, αναγκάζονται να ενωθούν σε ένα κοινό μέτωπο αφού βιώνουν από κοινού, σχέσεις καταπίεσης. Τα μέχρι πρώτινος μικρής έκτασης κινήματα αρχίζουν να ασκούν την πολιτική τους ανυπακοή.Η δημιουργία ισχυρών πολυμορφικών δράσεων αντίστασης είναι το ζητούμενο. Εξάλλου η ιστορία , έχει δείξει πως οι πολιτικές ελευθερίες και η βελτίωση των εργασιακών συνθηκών είναι αποτέλεσμα εργατικών διεκδικήσεων.Το σύγχρονο κράτος είναι απορριπτέο από την πλειοψηφία των πολιτών.Αυτό άλλωστε πιστοποιούν οι πρόσφατες κινητοποιήσεις οι οποίες συγκέντρωσαν τον μεγαλύτερο αριθμό ατόμων σε διαμαρτυρία μετά την μεταπολίτευση καθώς και η ολοένα αυξανομένη καταστολή. Σαφές είναι πως οι περισσότεροι δεν έχουν ένα αυστηρά καθορισμένο στόχο στο μυαλό τους. Αυτός όμως, θα προκύψει μέσα από τις ανάγκες , τις επιθυμίες και την πολιτική ζύμωση των "αγανακτισμένων" στις πλατείες και στις κάθε μορφής κινητοποιήσεις.
Επιμέλεια : fotis
